Etyka normatywna-opracowanie

Etyka normatywna, zajmuje się ustalaniem, co jest dobre moralnie a co złe oraz, na podstawie przyjętych ocen i związanych z nimi powinności, wytyczaniem konkretnych zadań. Objawiają się one w normach moralnie pozytywnego postępowania, prowadzących do osiągnięcia pożądanego z punktu widzenia religijnego, społecznego lub politycznego ideału moralnego.
Kryteriami, które pozwalają na wyznaczenie różnic między system prawa a porządkiem moralnym mogą być: źródło pochodzenia, rodzaje sankcji, stopień sformalizowania.
Obiektywizm dziennikarza to zespół cech, które umożliwiają spełnienie warunku przekazania prawdy, dobra i piękna w sposób najbardziej zbliżony do rzeczywistego. Zakłada bezstronność, rzeczowość i niezależność pomimo oczywistego uwarunkowania dziennikarza. Zakłada dokładność, rzetelność i profesjonalizm przy pozyskiwaniu wiadomości od subiektywnych informatorów. Zakłada samodzielność, pewność i świadomość konsekwencji co jest determinowane przez sumienie.
Ograniczenia etyczne: Są to chronione prawem dobra o charakterze niemajątkowym przysługujące każdemu człowiekowi (osobie fizycznej) a także osobom prawnym. Katalog tych dóbr jest otwarty, gdyż ich konstrukcja prawna odwołuje się do wartości moralnych, które mogą być różne oceniane i które ulegają ciągłym zmianom. Do podstawowych dóbr osobistych zaliczamy m.in. zdrowie, wolność, godność, tajemnicę korespondencji (wymienione wynikają z prawa cywilnego) oraz prawo do prywatności, prawo do kultu osoby zmarłej (wynikają z orzecznictwa sądowego).
Metody manipulowania odbiorcą w kontekście przekazywanych treści odnoszą się do informacji m.in. nieprawdziwych, przesadnie lub niedostatecznie co do rzeczywistej ważności przedstawianych, spreparowanych w wyniku celowej interwencji, czy przekazywanych w nadmiarze celem wprowadzenia chaosu dezinformacyjnego. Wśród zabiegów technicznych można wyróżnić m.in. odwoływanie się do emocji, symbolizację, statystykę, eufemizmy czy hiperbolizację.
Według prawo autorskiego plagiat jest to przejęcie części lub całości: cudzego dzieła i rozpowszechnianie ich jako własnych, oraz przetłumaczenie cudzej pracy i rozpowszechnienie jej pod własnym nazwiskiem. Wyróżniamy plagiat jawny (przypisanie sobie czyjegoś dzieła) i ukryty (wykorzystanie wartości intelektualnej czyjegoś dzieła we własnych wywodach bez podania źródła. Znany jest jeszcze tzw. autoplagiat, który polega na powielaniu własnych dzieł bez informowania o tym odbiorców.
Delatorstwo to inaczej donosicielstwo.
Zakładając, że uczynił to bez zgody autorów i zapewne przedstawił to jako wyniki własnej pracy naukowej, oraz sprzedaż książki była źródłem dochodu, wspomniany promotor naruszył art. 115 prawa autorskiego. ... zobacz całą notatkę