Etyka - Antropologia filozoficzna

Nasza ocena:

5
Pobrań: 378
Wyświetleń: 1862
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Etyka - Antropologia filozoficzna  - strona 1 Etyka - Antropologia filozoficzna  - strona 2 Etyka - Antropologia filozoficzna  - strona 3

Fragment notatki:

1.Co to jest atomizm ?
Twórca atomizmu był Demokryt, pochodził z Abdery i chciał pogodzić stanowiska Parmenidesa i Heraklita. Według niego elementem bytu są atomy. Wszystko składa się z atomów, które są niezniszczalne, są to cząstki materialne, których nie da się podzielić. Atomy łączą się ze sobą tworząc świat makro, który zmienia się przez ich ruch. Atomy różnią się wielkością, kształtem, położeniem. Teorię tą wcześniej wyznawał Leukipos.
2. Co to jest heraklityzm ?
Twórcą heraklityzmu, czy inaczej wariabilizmu był Heraklit z Efezu. Wywnioskował on, że najważniejszą cecha świata jest zmienność, byt nie ma stałych właściwości. Zmiany nigdy się nie kończą, wszystko płynie (pantha rei). W świecie panuje ład i porządek, bo pilnuje go boski rozum czyli lagos . Heraklit stwierdził też że arche to ogień, bo wszystko z niego wychodzi i powraca do niego. 3. Antropologia filozoficzna
Antropologia filozoficzna (filozofia człowieka) to dział filozofii podejmujący określenie tego co ogólnoludzkie ( natury człowieka ) i wyjaśnienia miejsca człowieka w przyrodzie i społeczeństwie. Jako sposób filozofowania narodziła się w Niemczech dopiero w XX wieku. Za jej klasyków uważa się Maxa Schelera , Helmutha Plessnera i Arnolda Gehlena .
Człowiek jako zwierzę ludzkie rodzi się za wcześnie i nie jest gotowy żyć samodzielnie. Jak zwierzę wymaga długiej opieki rodzicielskiej. I dlatego natura ukierunkowuje go na rozwój kulturowy, przez co człowiek jest bardziej elastyczny i nie ogranicza swego życia. Ma on jednak poczucie własnych granic i samoświadomość . Jest ona możliwa dzięki wyprojektowaniu własnego centrum na zewnątrz ciała - czyli spojrzeniu na siebie z zewnątrz i ujrzeniu własnego obrazu. Człowiek więc ze swej natury jest ekscentrykiem . Ten ogląd siebie z zewnątrz jest możliwy dzięki temu, że człowiek od początku jest obiektem intensywnych zabiegów rodzicielskich. Człowiek uczy się oglądać siebie oczami innych. Człowiek samouprzedmiotawia siebie - uczy się swojej tożsamości na podstawie tego, jak sam siebie widzi. Tożsamość zatem nie tkwi w naturze człowieka, ale jest to efekt identyfikacji z własnym obrazem. Ta identyfikacja jest aktem nietrwałym i zmiennym - podlega ciągłej rekonstrukcji i dlatego właśnie możliwa jest kultura.
Kultura tworzy się jako system autoidentyfikacji - oko człowieka nie tylko widzi , ale również jest twórcze - konstruuje obraz, z którym się utożsamia, albo i nie - wtedy tworzy następne obrazy i widzi się inaczej niż dotychczas. Kultura to seria obrazów i w swej istocie jest nietrwała, jak i te obrazy - ulega ciągłym przemianom, tak jak i ciągle zmienia się autoidentyfikacja. Kultura więc nie jest, jak natura, czymś stałym i niezmiennym. Kultura musi z istoty swojej ewoluować. Wszystko co tworzy kultura ma na celu dopasowanie człowieka do życia w naturze. Ale nie jest to proces skończony i zawsze pozostanie jakiś element niedookreślenia. Właśnie w tym niedopasowaniu tkwi źródło kulturowej dynamiki. Człowiek nigdy do końca nie jest zadowolony ze swojego obrazu, gdyż obraz ten nie jest naturalny.

(…)

…. Dusze muszą odpokutować na ziemi, że nie udało im się wznieść ku światu bogów, pokuta trwa 10000 lat, stąd połączenie duszy z ciałem czas ten można skrócić, jeśli człowiek w kilku wcieleniach będzie żył jako mędrzec.
wg Stoików
Przedstawicielem metafizyki stoików był Zenon z Kition. Uważali oni że doskonałość jednostki jest celem, a wszystko co istnieje składa sie z 2 części: materii i pneumy. Pneuma…
… i świat to jedno - panteizm.
6. Koło wiedeńskie
Koło wiedeńskie działało w latach 1929-1938. Najważniejszymi uczestnikami byli M. Schlick, Ph. Frank, H. Hahn, O. Neurath. Momentem przełomowym dla seminarium był rok 1929. Wtedy to jego uczestnicy zorganizowali kongres filozoficzny w Pradze poświęcony epistemologii nauk przyrodniczych i opublikowali manifest programowy zatytułowany ”Światopogląd naukowy. Koło Wiedeńskie”. Członkowie Koła nawiązywali do pozytywistycznego nurtu w historii filozofii, zapoczątkowanego przez A. Comte'a. Ich filozofię określa się mianem neopozytywizmu. Duży wpływ na głoszone przez Koło Wiedeńskie poglądy miały angielski empiryzm i logika matematyczna. Neopozytywiści byli również pod silnym wrażeniem postępu jaki dokonał się w naukach empirycznych na początku XX wieku, zwłaszcza zaś przełomowych odkryć w dziedzinie fizyki (1916 r. - ogólna teoria względności A. Einsteina). Ta właśnie dyscyplina traktowana była przez nich jako wzór dla innych nauk, w szczególności zaś dla postulowanej przez nich naukowej filozofii.
Filozoficzne poglądy członków Koła Wiedeńskiego ulegały stałej ewolucji, mimo to ich trwałym elementem było przekonanie o fundamentalnej roli doświadczenia…
… godności człowieka. Cnota nie jest celem ostatecznym, nie żyjemy by być mądrymi, sprawiedliwymi. Cnoty są bezwzględnie dobre. Sokrates utożsamiał cnoty z wiedzą, ponieważ wiedza jest konieczna do cnoty. Cnota to wiedza o tym co dobre i złe.
etyka Platona Etyka platońska, podobnie jak cały platonizm, rozdziela świat i wszystko w nim istniejące na dwa aspekty: realny i idealny. Idea to byt wieczny…
… blask i ożywia je.
Platon wyróżnił 2 rodzaje bytów istniejące wiecznie obok idei:
Byt absolutny = demiurg - byt o charakterze filozoficznym, niepoznawalny, wiemy tylko, że istnieje
Materia, tworzywo które nie ma żadnej formy, źródło zła, bo nie jest bytem doskonałym - chaos Byt idealny i absolutny są doskonałe. Byt idealny - demiurg postanowił uporządkować chaos, w wyniku czego stworzył świat…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz