Etyka a moralność
W języku potocznym pojęcia tożsame, pewnie dlatego, że Cyceron tłumacząc Arystotelesa przetłumaczył ethikos jako moralis. A tymczasem...
Etyka normatywna - ETYKA (np. Dekalog)
Teoria powinności moralnej, etyka w sensie ścisłym system norm wyznaczających człowiekowi deontologię i aksjologię. Ma charakter teoretyczny i bezosobowy. Mówi wprost, co jest dobre a co złe.
Etyka analityczno-opisowa - MORALNOŚĆ
Poglądy moralne, opinie, przekonania, postawy, postanowienia. Normy etyczne faktycznie używane w danym środowisku i praktykowana w nim moralność. Ma charakter osobowy, bo przekonania są zawsze czyimiś przekonaniami. Przedmiot badań socjologii i psychologii moralności
Reasumując: Moralność to dziedzina decyzji i czynów, etyka zaś to teoretyczna refleksja nad moralnością.
Etyka - co powinniśmy myśleć
Moralność - co naprawdę robimy/myślimy
Szczególna staranność zawodowa ma charakter kwalifikowany kierunkowy? Rodzaje staranności
Art. 12 ust 1 pkt 1 p.p. - Dziennikarz jest obowiązany zachować szczególną staranność i rzetelność przy zbieraniu i wykorzysty-waniu materiałów prasowych, zwłaszcza sprawdzić zgodność z prawdą uzyskanych wiadomości lub podać ich źródło.
Zagadnienie szczególnej staranności i rzetelności znajduje się również w kodeksach obyczajowych SDP i SDPR.
Wg. Bogdana Michalskiego istnieje 3-stopniowa lub 5-stopniowa skala staranności zawodowej: niezbędna, należyta, szczególna (+minimalna, najwyższa). Ten ostatni rodzaj występuje najrzadziej, tylko w wypadku zawodów, gdzie skutki błędu lub niedopatrzenia mogą stanowić istotne zagrożenie dla jednostki lub społeczeństwa.
Stąd charakter kwalifikowany oznacza potrzebę posiadania najwyższych kwalifikacji zawodowych. Ponadto kierunkowy charakter szcz. staranności wynika z art. 6 ust 1 pp: „Prasa jest zobowiązana do prawdziwego przedstawiania zjawisk”.
Reasumując: dziennikarz musi wykonać wszelkie możliwe czynności zmierzające do ustalenia stanu faktycznego, przy czyn wykonanie tych czynności wymaga specjalistycznych kwalifikacji zawodowych.
Kiedy można odmówić autoryzacji nie naruszając norm etycznych i prawnych?
Art. 14 pp - porusza kwestie autoryzacji.
Pkt 2 - dziennikarz nie może odmówić osobie udzielającej informacji prawa do autoryzacji dosłownie cytowanej wypowiedzi, o ile nie była ona wcześniej cytowana, a także informacji utrwalonych za pomocą zapisów fonicznych i wizualnych.
Kiedy pisze omówienie dosłownie cytowanej wypowiedzi (zabieg nieetyczny)
Polskie prawo nie wprowadza obowiązku autoryzacji tekstu wypowiedzi. Nie nakłada nawet na dziennikarza obowiązku pouczenia osoby udzielającej wypowiedzi o możliwości autoryzowania własnej wypowiedzi. Stąd jeśli osoba udzielająca wypowiedzi poprosi o autoryzację za późno, można odmówić autoryzacji (gdy materiał poszedł już do druku), ale nie będzie to działanie etyczne.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)