Epikurejczycy historia szkoły filozoficznej:
założycielem i głównym ideologiem szkoły filozoficznej był Epikur (341 - 270 r. p.n.e.)w Atenach funkcjonował ogród Epikura - ważny ośrodek filozoficzny, umieszczony w miejskim parku
poglądy Epikura stały się niezmiernie popularne w Rzymie, w około 50 lat po jego śmierci
poglądy epikurejczyków
interesowali się przede wszystkim przyjemnym i szczęśliwym życiem
aby odczuwać szczęście, trzeba je najpierw pojąć - tym epikureizm różni się od hedonizmu, że trzeba użyć rozumu, by pojąć istotę szczęścia
przyjemność jest celem samym w sobie i ma charakter cielesny
szczęście to odczuwanie przyjemności przez jak najdłuższy czas
atarksja - stan idealny, przyjemność ujęta jako stan fizycznej równowagi - brak pożądania, zaburzeń umysłowych, równowaga ciała i duszy
życie w atarksji - życie na ustroniu, kontemplowanie, pielęgnowanie duchowości
człowiek powinien gardzić bogactwem i zaszczytami, cieszyć się tylko życiem w przyjaźni z innymi
odrzucenie religii, jako mogącą zburzyć atarksję
bogowie co prawda istnieją, gdyż pojawiają się w snach, ale żyją w oddaleniu i nie decydują o losach człowieka
zbyt silne przyjemności uniemożliwiają osiągnięcie atarksji
śmierć jest równie naturalna jak życie - to zaśnięcie, naturalna kolej życia
koncepcja budowy świata jest zaczerpnięta od Demokryta i atomistów
człowiek ma naturalne prawo do wolności, gdyż jest to jego cecha wrodzona
okresy życia człowieka
przyjemność
neutralność
ból i cierpienie
epikurejska teoria poznania
wrażenia zmysłowe są tym, czym są i nie ma sensu nad tym deliberować
pojęcie - powstaje z powtarzających się wrażeń zmysłowych
sądy formułuje się z pojęć
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)