Metafizyka - atomizm Epikur zgadzał się z podstawowymi tezami Demokryta, że wszystko co istnieje, stworzone jest z niezniszczalnych atomów , których rozmaite konfiguracje i układy tworzą cały widzialny świat. Aby poznać ten świat trzeba więc poznać prawa rządzące atomami oraz ich rodzaje, gdyż poznanie ich umożliwi pełną kontrolę nad otoczeniem człowieka. Wynikało z tego, że nawet jeśli bogowie istnieją, to nie mają wpływu na rzeczywisty świat atomów , w którym my żyjemy, lecz co najwyżej "bujają gdzieś w obłokach", nie interesując się zupełnie losem ludzi. Do pierwotnego atomizmu Demokryta Epikur dodał wiele nowych koncepcji i teorii,. Przykładem takiej modyfikacji było przyjęcie, że istnieje specjalny rodzaj atomów, które są odpowiedzialne za istnienie duszy i wszelkie zjawiska intelektualno-psychiczne. Wg Epikura, atomy te nie różniły się jednak jakościowo od innych, oprócz tego, że były wyjątkowo lekkie i ruchliwe. Ciało człowieka było wg Epikura przeniknięte tymi atomami we wszystkich miejscach, choć główna ich koncentracja występowała w głowie, sercu i zmysłach. Wg Epikura, schemat ludzkiego poznania przedstawiał się następująco: Zmysły bierne (dotyk, węch, smak) odbierają bodźce przez bezpośredni kontakt z atomami otoczenia. Zmysł czynny - czyli wzrok, "wysyłał" do otoczenia strumień atomów duszy, które się "odbijały" od przedmiotów i wracając do oczu generowały wrażenie ich widzenia. Wrażenia pierwotne - mogą być błędne (np. możemy śnić), ale struktura naszej duszy umożliwia przez porównywanie z pamięcią innych wrażeń stwierdzenie, czy są one prawdziwe, czy też trzeba je odrzucić. Zaakceptowane wrażenia pierwotne stają się już pre-ideami , które następnie są porządkowane i wielokrotnie składane, aż do uzyskania uogólnionych, abstrakcyjnych pojęć, którymi możemy się już posługiwać w naszym myśleniu. EPIKUREJCZYCY FIZYKA: nalezy badac przyrode aby uspokoic umysl, a nie dla niej samej. Ciala z atomow i pusta przestrzen (za Demoktytem), mechanistyczna przyczynowosc wlasciwosci cial, bogowie istnieja, ale we wiecznej szczesliwosci i nas olewaja. Dusza tez jest cielesna, plynna materia rozplywajaca sie po ciele (jak cieplo), wynikiem jej ruchu jest zycie i swiadomosc, jest zniszczalna wraz z cialem (ale jesli wyzbedziemy sie leku przed smiercia zrozumiemy ze to po prostu koniec)
ETYKA: hedonizm i radosc zycia -- szczescie jest nawyzszym dobrem (czym jest i jak je osiagnac), szczescie=brak cierpienia, wynika z radosci zycia i przyczyn zewnetrznych (pozytywnych - cielesne i duchowe), srodki ku szczesciu: cnota (jest oplacalna - daje szczescie) i rozum (aby wybierac przyjemnosci i kierowac myslami by nie bladzily)
(…)
… cierpienia, wynika z radosci zycia i przyczyn zewnetrznych (pozytywnych - cielesne i duchowe), srodki ku szczesciu: cnota (jest oplacalna - daje szczescie) i rozum (aby wybierac przyjemnosci i kierowac myslami by nie bladzily)
LOGIKA: ma odroznic prawde od falszu, wrazenia sa miara wszelkiego poznania (wlacznie ze snami i halucynacjami oblakanych), wrazenie jest nieomylne, bledy popelnia sad.
Krytyka epikureizmu
Jako system etyczny epikureizm był atakowany (zwłaszcza przez myślicieli chrześcijańskich) za:
egoizm - niewątpliwie podstawą całego epikureizmu jest egoizm, czyli nacisk na pilnowanie własnego interesu, rozumianego jako dostęp do jak największej ilości przyjemności.
elitaryzm - w praktyce mało kto może sobie pozwolić na życie w duchu epikurejskim. W praktyce, dla większości ludzi przyjemności "epikurejskie" to niedostępny luksus.
…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)