To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
1) Elementy modelu i zasady wyboru konsumenta
Na zachowanie się konsumenta mają wpływ:
- Dochody konsumenta – środki dostępne na zakup dóbr
- ceny poszczególnych dóbr
- gusta i preferencje pozwalające uszeregować różne kombinacje dóbr wg stopnia
satysfakcji dostarczanej konsumentowi
- dążenie konsumenta do maksymalnego zaspokojenia swoich potrzeb, spośród
dostępnych kombinacji wybiera się ten dający największą satysfakcję.
Model ten używając kategorii preferencje i gusta konsumentów opisuje i objaśnia:
- zachowania nabywców
- jak rynek określa co mogą osiągnąć przy swoich dochodach i danych cechach
Konsument jest jednostką która dysponuje określonym budżetem i dokonuje zakupu
dóbr na rynku celem dążenia do maksymalnej satysfakcji
Suwerenność decyzji – wyłącznie w oparciu o preferencje konsumenta w ramach
budżetu.
Racjonalność decyzji – wybiera takie dobra, których kombinacja maksymalizuje
satysfakcję
Nieograniczoność potrzeb – konsument ciągle dąży do maksymalizacji satysfakcji i
ma nowe potrzeby
Preferencje konsumenta:
-pełna informacja – konsument ma pełną informację na temat każdego dobra na
rynku i potrafi określić jego użyteczność
- jednoznaczność preferencji – konsument mając do wyboru dwa koszyki dóbr potrafi
dokładnie wskazać który stanowi dla niego większą użyteczność
Użyteczność – jest miarą subiektywnej satysfakcji jaką konsument czerpie z
konsumpcji określonego koszyka dóbr
Użyteczność krańcowa – jest miarą satysfakcji jaką konsument czerpie z konsumpcji
jednej jednostki dobra więcej.
Prawo malejącej użyteczności krańcowej- wraz ze wzrostem konsumpcji o kolejne jednostki
przyrostu użyteczności są coraz mniejsze.
Ograniczenia budżetowe: które koszyki dóbr są dostępne, a które nie. Ograniczenia
budżetowe zależą od cen oraz dochodów konsumenta. Koszyk może przyjmować różne
kombinacje dóbr, przy założeniu wydania całego budżetu. Wszystkie kombinacje leżące na
linii budżetu lub pod nią są dla konsumenta dostępne, wszystkie powyżej przekraczają
możliwości konsumenta.
Konsument maksymalizując użyteczność zawsze będzie się poruszał po linii budżetowej.
Może wystąpić zmiana dochodu przesuwając linię budżetową, lub może zmienić się cen dóbr
zmieniając nachylenie linii budżetowej.
Krzywe obojętności- taka kombinacja dóbr, która daje taką samą użyteczność końcową. Im
wyżej położona krzywa tym wyższa użyteczność. Konsumentowi nie robi różnicy, który
koszyk z danej krzywej wybierze.
Krańcowa stoa substytucji- jest miarą zrzeczenia się określonej ilości dóbr A na rzecz dobra
B, przy założeniu utrzymania stałego poziomu użyteczności.
Prawo malejącej krańcowej stopy substytucji- wraz ze zwiększeniem konsumpcji dobra
konsument jest coraz mniej skłonny rezygnować z dobra B na rzecz zwiększenia ilości dobra
A o jedną jednostkę.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)