Egzekucja z wynagrodzenia - omówienie

EGZEKUCJA Z WYNAGRODZENIA ZA PRACĘ.
Egzekucja ta skierowana jest do wynagrodzenia nie pobranego, czyli do wierzytelności, którą dłużnik jako pracownik ma wobec pracodawcy i której przedmiotem są wszelkie wypłaty pieniężne związane ze stosunkiem pracy do zlecenia.
Egzekucja z wynagrodzenia pobranego jest jak każda egzekucja z pieniędzy, egzekucją z ruchomości. W myśl przepisów o egzekucji z wynagrodzenia za pracę odbywa się też egzekucja z emerytur, rent, zasiłków z tytułu ubezpieczenia społecznego i dla bezrobotnych.
Egzekucja z wynagrodzenia za pracę należy do komornika przy sądzie rejonowym ogólnej właściwości dłużnika (art. 880). Pierwszą czynnością egzekucyjną jest zajęcie wynagrodzenia. Komornik dokonuje zajęcia przez:
zawiadomienie dłużnika, że do wysokości egzekwowanego świadczenia i pełnego pokrycia długu nie wolno mu odbierać wynagrodzenia za pracę poza częścią wolną od zajęcia oraz rozporządzać nią w inny sposób.
wezwanie pracodawcy, aby nie wypłacał dłużnikom żadnego wynagrodzenia w granicach zajęcia, lecz wypłacał to wynagrodzenie wierzycielowi albo komornikowi (art. 881). Zajęcie jest dokonane z chwilą doręczenia pracodawcy tego wezwania. W ciągu tygodnia pracodawca zobowiązany jest do przedstawienia zestawienia wynagrodzenia dłużnika za okres 3 miesięcy przed zajęciem i złożenie oświadczenia o ewentualnym przeszkodach wypłacania wynagrodzenia.
Skutki zajęcia:
Dłużnik nie może odebrać wynagrodzenia w granicach zajęcia,
Komornik może wymierzyć grzywnę pracodawcy który w terminie nie złożył oświadczenia (art. 882).
Rozporządzanie przez dłużnika zajętym wynagrodzeniem jest nieważne.
Komornik powinien nadzorować uiszczanie wpłat przez pracodawcę oraz odebrać dłużnikowi na wniosek wierzyciela dokumenty, stanowiące dowód wierzyciela i złożyć je do depozytu sądowego.
... zobacz całą notatkę