REDOKSYMETRIA 1. Omów jodometryczną metodę oznaczania utleniaczy: sposób postępowania, titrant, substancje podstawowe, wskaźnik, ograniczenia. 2. Zastosowanie bromianometrii w analizie ilościowej. 3. Opisz krótko zasadę oznaczanie chloranów. Napisz reakcję, wyprowadź wzór na obliczenie masy chloranów w zadaniu. 4. Omów nadmanganianometryczną metodę oznaczania żelaza(II). Na podstawie odpowiednich równań Nernsta wyjaśnij zależność dodawania mieszaniny kwasu fosforowego i siarczanu manganu(II) do miareczkowanego roztworu Fe2+. 5. a) Przedstaw równania reakcji połówkowych oraz równania Nernsta dla następujących układów redoks: Br2/Br-, [Zn(OH)4]2-/Zn, IO3-/I2. b) Przedyskutuj zależność potencjału układu redoks od pH, reakcji kompleksowania i reakcji strącania osadu. Podaj stosowne przykłady. Które z układów wymienionych w podpunkcie (a) wykażą zależność potencjału redoks od pH? a) Zdefiniuj potencjał normalny E0 oraz formalny E0’, wyjaśnij różnicę. 6. Narysuj krzywą miareczkowania szczawianów roztworem KMnO4. Podaj wzory na wyznaczenie punktów na krzywej przed, po i w PR. 7. Nadtlenek wodoru możemy oznaczyć manganianometrycznie. Zapisz reakcję i podaj wzory do obliczenia potencjału układu przed, po i w PR dla tego oznaczenia. 8. Omów chromianometryczną i nadmanganianometryczną metodę oznaczania żelaza(II), porównaj ich wady i zalety. 9. Jaką zależność przedstawia krzywa miareczkowania redoksymetrycznego i od czego zależy wielkość skoku miareczkowania? 10. Czy wytrącenie osadu lub reakcja kompleksowania ma wpływ na potencjał układu redoks? 11. Jaka jest zasada doboru wskaźników redoks? 12. Jaki jest podział substancji, które oznacza się jodometrycznie i dzięki czemu jest on możliwy?
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)