Egzamin, pytania i odpowiedzi - Sonderaction Krakau

Nasza ocena:

3
Pobrań: 84
Wyświetleń: 1029
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Egzamin, pytania i odpowiedzi - Sonderaction Krakau - strona 1 Egzamin, pytania i odpowiedzi - Sonderaction Krakau - strona 2

Fragment notatki:

Pytanie 28. Podać daty wydarzeń uniwersytet w Poznaniu otrzymał imię Adama Mickiewicza (1955) -powstanie Studium Rolniczego przy UJ (1890) -działania warszawskiej Szkoły Głównej (1862-1869) -nadanie uczelni krakowskiej oficjalnej nazwy Uniwersytet Jagielloński (1818) -powstanie biblioteki braci Załuskich (8 sierpnia 1747) -nadanie przywileju Zygmunta Starego dla profesorów krakowskich- tytuł szlachecki po 20 latach pracy (1535) -powstanie studium generale w Pradze (1348) -powstania studium generale w Paryżu i w Bolonii: Paryż (1257), Bolonia(1087) -ufundowanie etatu dla historiografa uczelni krakowskiej 1621
Pytanie 29 . Omów Sonderaction Krakau. Początkowo stosunek Niemców do Polaków był raczej poprawny. Komendant miasta E.Hoberth współpracował z Polakami, ale H. Frank już nie (od 26.10.1939). Rektor UJ T. Lehr-Spławiński zalecał studentom nie branie udziału w demonstracjach, przygotowywał uniwersytet do otwarcia. 3 listopada szef Gestapo B. Muller nakazał mu zorganizowanie zebrania dla wszystkich pracowników UJ, na którym miały być przedstawione stosunki III Rzeszy do oświaty. 06.11.1939 Muller zjawił się w asyście gestapo, wygłosił krótki komunikat, mówiąc, że wszyscy obecni są aresztowani, a stawiający opór będą rozstrzelani. Aresztowano 183 osoby, wywieziono je do obozu koncentracyjnego w Sachsenhausen. Aresztowani prowadzili tajne zebrania i dyskusje na tematy naukowe. Wielu zmarło z powodu wycieńczenia. Pod naciskiem opinii publicznej zwolniono 102 więźniów urodzonych przed 1900r. Rodziny aresztowanych oraz kadry naukowe z innych państw (Włochy) apelowały do władz o zwolnienie więźniów. Nauczone władze niemieckie nigdy już nie stosowały masowych aresztowań, tylko od razu zabijali (np. na Uniwersytecie Lwowskim). Ocalałym w Krakowie zabroniono pracy naukowej i pozbawiono ich środków do życia.
Pytanie 35. Jakie zmiany zaszły w strukturze UJ po II wojnie? Zgodnie ze wspomnianym poleceniem ministerialnym na czele Uniwersytetu Jagiellońskiego stanęły początkowo władze wybrane przed rokiem 1939. Obowiązki rektora podjął slawista Tadeusz Lehr-Spławiński. Kierował on uczelnią przez dwa lata w tzw. skróconym roku 1945 oraz pierwszym pełnym roku akad. 1945/46. Zastępcą Lehra-Sptawińskiego został botanik Władysław Szafer. Profesor Szafer pełnił obowiązki prorektora, już na zasadzie wyboru, w 1. 1945/46-1946/47. W maju 1946 roku zgodnie z przedwojenną procedurą przeprowadzono na Uniwersytecie Jagiellońskim pierwsze, i jak się wkrótce okazało, jedyne do roku 1957 wybory rektorskie. Największą liczbę głosów uzyskał wówczas Franciszek Walter z Wydziału Lekarskiego, profesor dermatologii. Objęcie urzędowania przez nowego rektora nie obeszło się bez komplikacji. Tego samego dnia, w którym odbyły się wybory rektorskie, do Ministerstwa Oświaty wysłano pismo z przedstawieniem wyników glosowania i prośbą o zatwierdzenie wyboru. Przez trzy miesiące na pismo to nie było żadnej odpowiedzi. 12 sierpnia 1946 roku urzędujący rektor zwrócił się do ministra oświaty z prośbą o przyspieszenie załatwienia tej sprawy z uwagi na fakt, że kadencja rektora kończyła się z końcem miesiąca i nie było komu przekazać urzędowania. Na to pismo dopiero 30 sierpnia nadszedł telegram od ówczesnego ministra Czesława Wycecha, że należy przekazać funkcje rektorskie nowo wybranemu rektorowi Franciszkowi Walterowi. Formalne zatwierdzenie z podpisem prezydenta i ministra otrzymał profesor Walter dopiero 9 października 1946. W maju 1947 roku na stanowisko prorektora na okres dwu

(…)

… uruchomienie jawnego nauczania w zakresie nauk teologicznych umożliwiło oparcie wydziału na prowadzonych w latach okupacji pod opieką metropolity krakowskiego Adama Stefana Sapiehy tajnych studiach. Nauka w zakresie teologii trwała pięć lat. Starania wydziału o przedłużenie cyklu nauczania do lat sześciu skończyły się niepowodzeniem. Tak jak i na wielu innych kierunkach skład grona nauczającego został uzupełniony profesorami Uniwersytetu Lwowskiego i Wileńskiego. Na czele fakultetu teologicznego stanął w roku 1945 historyk Kościoła ks. Tadeusz Glemma. Przez kolejne dwa lata, 1945/46-1946/47, kierował wydziałem ks. Jan Krzemieniewski profesor prawa kanonicznego, a następnie od roku 1947/48 ks. Aleksy Klawek profesor Nauk Biblijnych Starego Testamentu, wcześniej profesor Uniwersytetu Lwowskiego…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz