Dziecięce choroby pasożytnicze

Nasza ocena:

3
Pobrań: 91
Wyświetleń: 700
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Dziecięce choroby pasożytnicze - strona 1 Dziecięce choroby pasożytnicze - strona 2 Dziecięce choroby pasożytnicze - strona 3

Fragment notatki:

Dziecięce choroby pasożytnicze. Parazytologia jest nauką o pasożytnictwie i pasożytach. Pasożytnictwo jest antagonistycznym zjawiskiem biologicznym, w którym osobniki jednego gatunku, pasożyty wykorzystują osobniki innego gatunku, żywicieli, jako źródło pokarmu, wyrządzając im przy tym szkody. Pasożyt może działać szkodliwie na żywiciela jako czynnik mechaniczny, chemiczny oraz jako złożony czynnik biotyczny. Działanie mechaniczne pasożyta polegać może na uszkodzeniu skóry, ściany jelita lub kosmyków jelitowych, erytrocytów, komórek układu siateczkowo-śródbłonkowego, tkanki mięśniowej albo takich narządów miąższowych, jak wątroba, płuca, nerki i mózg. Szkodliwość chemiczna objawia się toksycznym lub alergicznym oddziaływaniem na żywiciela, pochodzącym od substancji wydzielanych przez pasożyta, jako produktów ich przemiany materii za życia lub po obumarciu. Z charakterem toksyczności związku chemicznego związane są typowe objawy chorobowe, jak stan zapalny, rozszerzenie naczyń, hamowanie krzepnięcia krwi, niszczenie erytrocytów (anemia), błony śluzowej i tkanek, a w skrajnych przypadkach skaza krwotoczna, zaburzenia nerwowe i ogólne. Niezależnie od tego pasożyt pozbawia żywiciela substancji odżywczych i witamin. Dla dziecka owe substancje są konieczne, by mogło one rozwijać się prawidłowo. Czynność biotyczna pasożytów wiąże się z możliwością pobudzenia tkanek żywiciela do nadmiernego wzrostu, przeradzającego się niekiedy w tkankę nowotworową, z nosicielstwem zarazków chorobotwórczych, z obecnością drobnoustrojów w przewodzie pokarmowym, które sprzyjają rozwojowi pasożytów i czasem wzmagają ich zjadliwość. Cechą pasożytnictwa jest najczęściej chorobotwórczość, chociaż zdarza się, iż żywiciel nie choruje wskutek wieloletniego przystosowania się, pozostając jednak nosicielem pasożytów. Pierwotniaki są jednokomórkowcami różniącymi się od bakterii różnorodnością form i posiadaniem jednego lub więcej jąder. Oprócz Balantidium, które jest dostrzegalne gołym okiem, wszystkie inne są mikroskopijnej wielkości. Wewnątrz zróżnicowanej cytoplazmy znajdują się organelle, które umożliwiają im wykonywanie najrozmaitszych czynności. Poruszają się za pomocą wici lub rzęsek, albo jeśli są pozbawione specjalnych organelli ruchu, przez przelewanie protoplazmy i tworzenia pseud opidów. Chorobotwórcze działanie niektórych rodzajów polega na czynnym procesie wświdrowania się przez skórę, rozmnażania się w komórkach krwi i nabłonkach oraz wydzielaniu substancji enzymatycznych, działających toksycznie. Wśród pierwotniaków istnieje szereg gatunków, które po wniknięciu do organizmu przystosowują się do współżycia i nie wywołują choroby. Chciałabym opisać trzy choroby pasożytnicze wywołane wniknięciem do organizmu pierwotniaka: Lamblioza, Pneumocystodoza, Toksoplazmoza. Dlaczego właśnie te? Przecież jest wiele innych, znacznie groźniejszych chorób, jak np. pierwotne amebowe zapalenie opon i mózgu, które zwykle kończy się tragicznie. Jednak dlatego zdecydowałam się na w/w choroby, ponieważ są najczęściej spotykane u naszych polskich dzi

(…)

… przez Trichocephalus trichiurus (włosogłówka ludzka). Pasożyt ten, to nicień bytujący w jelicie grubym człowieka, żyjący 3-5 lat. Długość pasożyta wynosi 3-5cm.
Przednią część ciała włosogłówka przyczepia do błony śluzowej jelita grubego. Samica produkuje dziennie 200 jaj rozwijających się do stadium larwy w glebie. Inwazyjne larwy osiedlają się w jelicie krętym, a po kilku tygodniach lub miesiącach przechodzą do jelita grubego. W jelicie grubym w miejscach odpowiadających przyczepieniu się pasożytów powstają wybroczyny, nacieki komórkowe, ubytki w błonie śluzowej. Zmiany są rozległe i głębokie, zwłaszcza u dzieci, co prowadzić może do zapalenia błony śluzowej jelita z owrzodzeniami . W Polsce, wobec mniejszego nasilenia inwazji, przebieg jest często bezobjawowy lub z przewlekłym zaparciem, wzdęciami i bólami…
….
Choroby wywołane przez robaki obłe:
Owsica jest szeroko rozpowszechnioną , najczęściej występującą robaczycą, zwłaszcza wśród dzieci. Wywołuje ją owsik, niewielki nicień (5-10mm) przypominający nitkę bawełny. Owsik bytuje w końcowym odcinku jelita cienkiego, w wyrostku robaczkowym i jelicie grubym. Zarażenie następuje przez połknięcie jaj inwazyjnych od osób zakażonych lub od siebie (autoinwazja). Jaja…
…. Jeśli namnoży się ich dużo w jelitach, może dojść do lambliozy, do zaburzeń i zapalenia błon śluzowych dwunastnicy i jelita czczego, co powoduje wystąpienie ostrych lub przewlekłych biegunek. Kał może być wodnisty lub uformowany, o zapachu gnilnym. Mogą wystąpić objawy ogólne: zmęczenie, utrata masy ciała, bóle brzucha, wzdęcia. Prawdopodobnie następuje zaburzenie wchłaniania tłuszczu lub mechaniczne…
… bazalne, z których wychodzi osiem wici. Lamblia rozmnaża się przez podział podłużny. Pokarm pobiera przez absorpcję całą powierzchnią ciała. Cysty pasożyta zawierają cztery jądra, skupione w przedniej części owalnej komórki i otoczone błoną jądrową. Pierwotniak jest mało patogenny lub wcale nie wywołuje zakażenia. Znane jest nosicielstwo. Cysty można znaleźć w dużej ilości w kale ludzi zdrowych…
…, biegunka lub zaparcia stolca.
2)objawy ogólne: osłabienie, nie przybieranie na wadze, czasem chudnięcie, bladość, sińce pod oczami.
3) objawy typu nerwicowego: nadmierna pobudliwość lub apatia, zgrzytanie zębami, zawroty głowy, nierzadko pobolewanie głowy, u dzieci czasem drgawki.
4) objawy uczuleniowe: zmiany skórne i swędzące wysypki, obrzęki alergiczne.
5) zwiększona liczba leukocytów kwasochłonnych…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz