Fragment notatki:
PROCESY INTEGRACYJNE W EUROPIE
TEMAT VI - DYSKURS W INTEGRACJI EUROPEJSKIEJ W LATACH 60-TYCH
INTERES NARODOWY W PROCESIE INTEGRACJI EUROPEJSKIEJ - FRANCJA GEN. CH. DE GAULLE'A (REFERAT), REPUBLIKA FEDERALNA NIEMIEC K. ADENAUERA
Wymuszona przez nazistów, a potem przez władze brytyjskie, bezczynność nie położyła jednak kresu jego politycznej pasji. Warunki uległy zmianom i w 1949 w wieku 73 lat wznowił swoją niezwykłą karierę jako pierwszy kanclerz Republiki Federalnej Niemiec. Po 14 latach sprawowania urzędu, w 1963 złożył urząd. Konrad Adenauer stał się kanclerzem, który podejmował decyzje państwowe o kluczowym znaczeniu i wpływał w istotny sposób na los Niemiec. Żaden z polityków Republiki Federalnej nie miał tak istotnego wpływu na jej historię.
Adenauer tworzył swoją wizję przyszłych Niemiec, przewidując, że sojusz Rosji i mocarstw zachodnich nie potrwa długo - w czym dostrzegł szansę odbudowy państwa niemieckiego, a nawet późniejszego jego zjednoczenia. Wina Niemców w II wojnie światowej nie ulegała dla niego wątpliwości, widział jednak różnicę pomiędzy nazistami, aktywnymi zbrodniarzami, ludźmi biernymi, oszukanymi, niewinnymi i antyfaszystami. Jego zadaniem politycznym było zapobieżenie skomunizowaniu całych Niemiec.
Wchłonięciu całych Niemiec można było zapobiec tylko przy pomocy w odbudowie zachodnich stref okupacyjnych, gdyż strefa wschodnia była aktualnie stracona. Gdyby tej pomocy zabrakło, mogłoby nawet dojść do utraty całej Europy. Był to pogląd podzielany także przez Churchilla, który musiał jednak swoją władzę przekazać w 1945 r. laburzyście, Attleemu. Ponowne zjednoczenie Niemiec będzie wymagało bardzo długiego czasu i będzie możliwe tylko w ramach utworzonych "stanów zjednoczonych" Europy.
W grudniu 1945 dostał zgodę na udział w zjeździe Chrześcijańskich Demokratów w Bad Godesberg. Tam został wybrany na pierwszego przewodniczącego zgromadzenia, aby 22 stycznia 1946 zostać przewodniczącym nowo utworzonej CDU w brytyjskiej strefie okupacyjnej. Od lutego został członkiem Rady brytyjskiej strefy okupacyjnej, która w zasadzie nie odgrywała żadnej roli politycznej, i której zadaniem było raczej przytakiwanie decyzjom brytyjskiej administracji. Na jego wielkiego rywala wyrastał wtedy socjaldemokrata Kurt Schumacher, którego Adenauer uważał wprawdzie za wysoce inteligentnego, ale niezbyt poważnego, a w ramach koncepcji przyszłych Niemiec wprost niebezpiecznego.
W 1947 zapadła decyzja o realizacji tzw. planu Marshalla. Były nim objęte także zachodnie strefy okupacyjne Niemiec. Powstała Organizacja Europejskiej Współpracy Gospodarczej z siedzibą w Paryżu. Europejscy beneficjenci planu Marshalla musieli współpracować. Stalin zabraniał krajom będącym pod jego dominacją przyjęcia tej pomocy. 1 lipca 1948 zostały przekazane tzw. Dokumenty Frankfurckie niemieckim premierom, powstała
(…)
…, ale otwartej na inne kraje europejskie. 1951 18 kwietnia Szóstka (Niemcy, Francja, Belgia, Holandia, Luksemburg, Włochy) podpisuje w Paryżu Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Węgla i Stali (EWWS). 1952 27 maja W Paryżu zostaje podpisany traktat powołujący do istnienia Europejską Wspólnotę Obronną. 1954 30 sierpnia Francuskie Zgromadzenie Narodowe odrzuca Traktat o Unii Obronnej. 20 do 30 października…
…% próg wyborczy)
Na przestrzeni lat 1949-1952 dokonał Adenauer w niewiarygodnym tempie politycznego majstersztyku, polegającego na odbudowie Zachodnich Niemiec i dowartościowania Niemiec w postaci ich integracji z Zachodem.
W 1954 upadł wprawdzie na skutek sprzeciwu francuskiego Zgromadzenia Narodowego projekt budowy Europejskiej Wspólnoty Obronnej (EVG), ale Stany Zjednoczone postarały się o włączenie RFN do NATO. Powstała w 1952 Europejska Wspólnota Węgla i Stali przekształciła się z organu kontrolującego niemiecki przemysł w związek gospodarczy, który był poprzednikiem Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej, dzisiejszej Unii Europejskiej. Niemcy są od 1990 r. ponownie zjednoczone, i tak jak to sobie wyobrażał Adenauer, włączone do Unii Europejskiej.
Remilitaryzacja i ułaskawienie nazistów
Adenauer…
… i Euratom. 1958 30 sierpnia W życie wchodzą Traktaty Rzymskie. Siedzibą Komisji EWG i Euratomu zostaje Bruksela. Plan Foucheta - zaproponowany w roku 1961 plan opracowania projektu układu ws. unii politycznej w Europie Zachodniej (tzw. Unii Narodów Europejskich).
Na przełomie lat 50. i 60. Francja pod rządami Charles'a de Gaulle'a dążyła do prowadzenia rozmów w sprawie utworzenia unii politycznej w Europie…
… i Euratom. 1958 30 sierpnia W życie wchodzą Traktaty Rzymskie. Siedzibą Komisji EWG i Euratomu zostaje Bruksela. Plan Foucheta - zaproponowany w roku 1961 plan opracowania projektu układu ws. unii politycznej w Europie Zachodniej (tzw. Unii Narodów Europejskich).
Na przełomie lat 50. i 60. Francja pod rządami Charles'a de Gaulle'a dążyła do prowadzenia rozmów w sprawie utworzenia unii politycznej w Europie…
… dla zbliżenia obu państw, ale również dla procesu integracji europejskiej, w którym oba kraje odgrywały i odgrywają wiodące role (uznawane są za tzw. motory integracji europejskiej).
W lutym 1961 roku doszło do pierwszego szczytu państw członkowskich EWG, w trakcie którego francuski prezydent Charles de Gaulle przedstawił koncepcję ,,Europy Ojczyzn”, wyrażającą się w sceptycznym podejściu do procesów…
… Porozumienie Paryskie w następstwie Konfederacji Londyńskiej określają sposoby rozszerzenia Paktu Brukselskiego, który staje się Unią Zachodnioeuropejską (UZE). 1955 1 i 2 czerwca Ministrowie Spraw Zagranicznych Szóstki zebrani na Konferencji w Messynie, postanawiają objąć integracją europejską całą gospodarkę. 1957 25 marca W Rzymie zostają podpisane traktaty ustanawiające Europejską Wspólnotę Gospodarczą…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)