Dyplomata francuski Bonnac o reformach Piotra I Władca ten przyniósł na świat całe barbarzyństwo i dzikość, właściwe temu krajowi, w którym wielkość monarchy mierzy się raczej złem. Jakie może on zadać, aniżeli dobrem, które zdolny jest przysporzyć: zarazem jednak natura obdarzyła go geniuszem, który dał mu odczuć wady swego wykształcenia i usposobienia i natchnął gorącym pragnieniem złagodzenia ich i naprawienia [...]. W tym celu obrał drogę. która wydała się dziwaczna ludziom. kroczącym utartą drogą: to, co winno być uważane za dzieło jego potężnego geniuszu. uchodziło za szaleństwo [...]. Gdyby car został cieślą, majtkiem, doboszem, żołnierzem. powodując się tylko śmiesznym upodobaniem dla tych zajęć, nie byłoby dlań usprawiedliwienia: jednakowoż poświęcił on się im w widokach godnych wielkiego monarchy. Jeśli uczył się ciesielki. to w celu budowania i zbrojenia licznych flot; został marynarzem, by nauczyć się samemu je prowadzić. Robiąc zaś z siebie dobosza i żołnierza, pragnął posiąść w najdrobniejszych szczegółach umiejętność. wiodącą wielkich ludzi ku sławie: jakoż krocząc nieustannie naprzód, dokonał w wielkim to, czego nauczył się w. małym. Powodzenie. będące najzwyklejszą podstaw .a sadów o ludzkich czynach, opowiedziało się całkowicie za carem. Zanim powziął on zamiar podróżowania, Moskale byli najbardziej nieokrzesanym i ciemnym narodem w Europie: nie posiadali najmniejszych wiadomości z zakresu sztuk i nauk, wojnę prowadzili bez metody i licho. handel zdali na obcych. którzy wyzyskując ich nieświadomość i potrzeby, bogacili się ich kosztem. Car poznał w trakcie swych podróży, że władał ludem stworzonym na podobieństwo innych i tylko od niego zależy zrobić z niego ten sam użytek: przeto postanowił zmienić wszystkie zasady swych poprzedników by dojść do zmiany obyczajów swego ludu. Podstawową zasadą carów moskiewskich było zapobiec osiedlaniu się cudzoziemców w. ich państwie, jako tez wyjazdom Moskali za granicę. Car Piotr zmusił swych poddanych do odbywania podróży i sam przepisał im rzeczy, których winni się uczyć: zarazem przez przywileje i nagrody ściągnął cudzoziemców do swego państwa. Największą trudnością. jaka przyszło mu przezwyciężyć, było lenistwo ludu i pycha możnych, którzy usunięci z urzędów wojskowych na skutek polityki jego poprzedników, wyobrazili sobie, ze są one poniżej ich godności. By wywieść ich z błędu, car rozpoczął służbę od rangi dobosza i przez sześć miesięcy, w ciągu których pełnił te funkcje. utrzymywał się tylko z żołdu dobosza i sypiał w jego namiocie przy kompanii, w której służył. Okazawszy swym przykładem. ze nie ma nic ubliżającego w urzędach wojskowych, zmusił całą szlachtę swego państwa. zdolna do noszenia broni, tak kniaziów, jak bojarów, do zaciągnięcia się w charakterze prostych żołnierzy i dragonów [,..]. Ściągnąwszy w ten sposób do szeregów głównych panów swego carstwa. postanowił podnieść swą armię na stopę innych krajów europejskich. W tym celu ściągnął zewsząd zagranicznych oficerów. spostrzegłszy zaś, że długie brody Moskali, ich kołpaki i długie stroje zniekształcają całkowicie oficerów i żołnierzy. wydal ogólny rozkaz. by wszyscy jego pod- dani golili się i nosili krótki ubiór na modłę francuską. By szybciej dojść do celu, ustanowił przy bramach głównych swych miast oddziały strażników, którzy ucinali nożycami ubrania i brody wszystkim wchodzącym i wychodzącym. którzy nie zastosowali się do rozkazu. Najstarsi magnaci nie mogli uwolnić się spod tego prawa. jak tylko przyczyniają
(…)
… świata", wprowadził nowy alfabet - grażdankę. zreformował armię, zaprowadzając coroczny obowiązkowy pobór rekruta do służby stałej w regularnej armii. W dziedzinie wojskowości, której reforma okazała się najtrwalszym dokonaniem Piotra w sterze reorganizacji aparatu państwowego. Główną zmianą było utworzenie stałej armii i marynarki wojennej. Piotr zerwał ostatecznie z systemem pospolitego ruszenia…
…, po zerwaniu pokoju nysztackiego, przyjął tytuł cesarza (imperatora). Prowadził wojny z Turcją (osmańskie imperium) i Persją, które przyniosły mu zdobycze terytorialne nad Morzem Czarnym i Morzem Kaspijskim.
Reformy Piotra I
Uważany przez wielu historyków za największego reformatora państwa rosyjskiego. Rozpoczął reformy od rewolucji obyczajowej, rozkazując bojarom golić brody, ucząc ich żony tańców zachodnich, wprowadzając palenie tytoniu itp.
Zmienił kalendarz na juliański w miejsce stosowanego dotychczas w Rosji kalendarza "od stworzenia świata", wprowadził nowy alfabet - grażdankę. Zreformował armię, zaprowadzając coroczny obowiązkowy pobór rekruta do służby stałej w regularnej armii. Przy pułkach gwardyjskich utworzył szkoły kadetów, gdzie młodzi szlachcice zdobywali szlify oficerskie…
… rodzaju do takiego stanu, ze w obfitości produkowały takie towary, jak np. igły, broń. różne tkaniny lniane, a w szczególności płótna. niezbędne nie tylko dla zaopatrzenia własnej floty, ale i innych narodów.
Piotr I Romanow, zwany Wielkim (1672-1725), syn Aleksego Michajłowicza Romanowa, car rosyjski od 1682, cesarz od 1721, twórca nowożytnej Rosji. 1682 wraz z bratem Iwanem został powołany na tron…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)