Dualizm falowo korpuskularny

Nasza ocena:

3
Pobrań: 42
Wyświetleń: 1043
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Dualizm falowo korpuskularny - strona 1 Dualizm falowo korpuskularny - strona 2 Dualizm falowo korpuskularny - strona 3

Fragment notatki:


Fizyka: 1. Opisz jdzisiejszy stan wiedzy na temat elementarnych składników budowy materii.(czyli standardowy model kwarkowo leptonowy)
2. Na czym polega tzw ''dualizm falowo korpuskularny'' w mikroświecie i
jak się go komentuje.
2)
Dualizm korpuskularno-falowy, korpuskularno-falowa natura światła Wszystkie rodzaje obiektów mikroświata (kwanty pola sił, cząstki elementarne itp.) w pewnych warunkach eksperymentalnych (np. zjawisko dyfrakcji) manifestują właściwości pozwalające na opis ich jako fale (tj. np. fale świetlne, de Broglie fale), w innych (np. w zderzeniach sprężystych) daje się je lepiej opisywać jako cząstki (np. fotony, cząstki elementarne).Również fale akustyczne w sieci krystalicznej manifestują czasem właściwości korpuskularne (fonony). Dualizm korpuskularno-falowy jest jednym z "dogmatów" współczesnej fizyki, koncepcja ta pojawiła się w pierwszych latach XX w. Wcześniej istniał spór o naturę promieniowania (głównie światła).Spór istniał od czasów I. Newtona, który uważał światło za rój cząstek, a polemizował z nim Ch. Huygens, który rozpatrywał światło jako falę. SERIA BALMERA, seria widmowa wodoru, leżąca w widzialnej i nadfioletowej części widma; odwrotności długości fal linii s.B. określa wzór 1/l= R ( 1/22 - 1/k2) podany 1885 przez J.J. Balmera. Lymana seria, druga seria linii widmowych atomu wodoru (po Balmera serii) odkryta w 1906 przez fizyka amerykańskiego Th. Lymana (1874-1954), dla serii Lymana długość fali λ daje się przedstawić w postaci: λ = λ0 n2/(n2-1), gdzie n=2,3,4,5,..., λ0 = 364,57 nm. Uzasadnienie teoretyczne obserwowanej regularności daje mechanika kwantowa. Postulaty Bohra - 1. Dla elektronu krążącego wokół jądra dozwolone są tylko takie orbity, dla których moment pędu zwany inaczej krętem (będący iloczynem pędu elektronu i promienia orbity, po której krąży) jest całkowitą wielokrotnością stałej Plancka podzielonej przez 2p. MeVnRn = n h/2p 2.Kiedy elektron krąży do jednej z dozwolonych orbit nie promieniuje energii w postaci fal elektromagnetycznych. Energia kest emitowana podczas przeskoku elektronu z jednej z dozwolonych orbit na inną. Fotoelektryczne zjawiska (efekty), ogół zjawisk spowodowanych oddziaływaniem substancji z promieniowaniem świetlnym. Związane jest z przekazywaniem energii fotonów pojedynczym elektronom. Zgodnie z zaproponowanym wtedy modelem energia padającego kwantu gamma (równa hν, gdzie h - stała Plancka, ν - częstotliwość fali świetlnej) jest przekazywana elektronowi zgodnie z równaniem hν = E+W, gdzie E - energia kinetyczna elektronu, W - tzw. praca wyjścia (energia potrzebna do wydostania się elektronu z substancji). kwant wielkość energii, jaka jest wysyłana w postaci fali elektromagnet. w czasie skokowego przejścia elektronu z orbity o większym promieniu na orbitę o promieniu mniejszym; najmniejsza porcja, o jaką może ulec zmianie dana wielkość fizyczna

(…)

… Alberta Einsteina z 1905 roku, dotyczącej tzw. efektu fotoelektrycznego. Genialny uczony doszedł do wniosku, że promień światła oddziałując z materią przypomina bardziej strumień cząstek - fotonów niż, jak chce tego fizyka klasyczna, falę. Pogląd ten ma ciekawą prehistorię. Przez długie wieki natura światła pozostawała zagadką. Przypuszczano, że tworzy je rój maleńkich cząstek. Rzecznikiem tego poglądu…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz