Doktryny prawa własności XIX i XX wiek

Nasza ocena:

3
Pobrań: 266
Wyświetleń: 1372
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Doktryny prawa własności XIX i XX wiek - strona 1 Doktryny prawa własności XIX i XX wiek - strona 2

Fragment notatki:


Doktryny prawa własności XIX i XX wiek Kościół - w rerum novarum 1891 (Leon XII) podkreślona nietykalność prawa do własności, ale zaznaczono, iż właściciel z racji tego, że nim jest ma obowiązki - ma tak z niej korzystać by przynieść pożytek ogółowi. Leon Deguit - przeczy jakoby własność była prawem podmiotowym - to raczej społeczna powinność (należy tak korzystać z rzeczy by przynieść pożytek całemu społeczeństwu); ignorowanie tego to nadużycie Socjaliści - Marks i spółka obwiniają własność, jako źródło niesprawiedliwego podziału klasowego Własność i jej ograniczenie w wielkich kodyfikacjach ALR
przedmiot prawa własności - rzeczy i prawa (nowatorskość, w Rzymie tylko rzeczy)
definiowanie prawa własności (całkowitej) - przez definicję pozytywną - wymienienie uprawnień właścicielskich: 1) rozporządzanie 2) pobieranie pożytków 3) posiadanie konstrukcja władzy podzielonej - wyróżnia nadwłaściciela i właściciela użytkowego - nadwłaściciel - rozporządza - właściciel użytkowy - posiada i pobiera pożytki, tak by nie naruszać praw nadwłaściciela
trzy instytucje realizowały własność podzieloną: 1) fideikomis rodzinny - rodzina jest nadwłaścicielem, właścicielem użytkowym jest zarządca (założyciel) - powstaje na drodze umowy albo aktu jednostronnego, albo testamentu - tylko dla stanu szlacheckiego 2) lenno - nie chodzi o lenno w ujęciu feudalnym czy stanowym - realizowana jest za równo przez osoby prawne jak i fizyczne - jest to osobisty stosunek (opieki i wierności) łączący właściciela i nadwłaściciela 3) dziedziczenie oczynszowane - jest to instytucja stanowa - przedmiotem własności podzielonej musi być grunt przekazany w posiadanie z pobieraniem pożytków z koniecznością płacenia czynszu - dziedzicznym czynszownikiem mógł być tylko chłop ograniczenia własności całkowitej: 1) mogła wynikać z mocy prawa 2) ze stosunków sąsiedzkich 3) z zawarcia umowy ograniczającej prawo własności 4) z ustanowienia ograniczonych praw rzeczowych na własności
ograniczenia własności użytkowej - brak możliwości rozporządzania, a zatem nie może sam ograniczyć prawa rzeczowego CC: sposób definiowania - definicja negatywna - jest to prawo do rozporządzania i użytkowania w pełni, ale nie naruszając ustaw i rozporządzeń - najszersza definicja w znanych nam kodyfikacjach, bo nie wspomina o społecznej roli własności (orzecznictwo i doktryna zmieni uzupełni definicje o społeczną rolę, ale samą definicja się nie zmieni)
wprowadza instytucję wywłaszczenia, ale bardzo ją ogranicza 1) konieczność odszkodowania i to uprzedniego 2) musi służyć celom publicznym - wspiera to szerokie rozumienie prawa własności -wcześniej nie było ograniczeń dotyczących wywłaszczenia


(…)

… powstaje zobowiązanie, a potem przeradza się w stosunek rzeczowy - najpierw dzierżawa z konkretną osobą, a potem na określony grunt
ograniczenia prawa własności mogło wynikać z: 1) ustawy 2) prawa sąsiedzkiego 3) ograniczonych praw rzeczowych
BGB
przedmiot własności - tylko rzeczy
sposób definiowania - definicja negatywna, ograniczać może tylko ustawa, i osoby trzecie
BGB jest bardziej liberalnie, niż ZGB
wprowadza instytucje immisji pośrednich - które są ograniczeniem prawa własności, zależnie od prawa zwyczajowego
ZGB:
przedmiot własności - tylko rzeczy
definicja negatywna, ograniczeniem prawa własności jest porządek prawny - a zatem może być ono ograniczane na gruncie prawa administracyjnego i prawa miejscowego
można ograniczyć dla dobra ogólnego ze względu na ochronę środowiska, zagospodarowanie przestrzenne, prawo wodne, rolne, przeciw pożarowe, geodezyjne, budowlane, prawo ochrony zabytków
to był 1907 rok! Taka konstrukcja własności (pozbawienie jej absolutnego charakteru) utrzymała się do dziś

... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz