Historia doktryn politycznych i prawnych jest jedną z najmłodszych dyscyplin prawoznawstwa. Ukształtowała się jako odrębna gałąź badawcza w drugiej połowie XIXw. jako tzw. historia filozofii prawa. Historia doktryn pol.
i prawnych dopiero po wojnie stała się odrębnym przedmiotem w dydaktyce uniwersyteckiej.
Występuje szereg różnych definicji pojęcia doktryn politycznych.
Niektórzy piszą, że historia doktryn politycznych i prawnych są to uwarunkowane poglądy wyjaśniające zasady powstania organizacji oraz funkcjonowania państwa i prawa.
Historia D P i P to historia poglądów na strukturę polityczną społeczeństwa – w tym przede wszystkim na państwo jako najważniejsze zjawisko tej struktury – oraz na obowiązujące w społeczeństwie prawo.
Historyka doktryn interesują wielkie klasyczne dzieła wielkich myślicieli, a także dzieła pisarzy religijnych, publicystyka, treści wystąpień przedstawicieli społeczeństwa w organach władzy, literatura piękna, relikty kultury materialnej, symbolika dzieł sztuki.
Upraszczając: HDPiP to historia poglądów na państwo i na prawo.
Teoria państwa. Jednostki nie są indywidualistami, wchodzą w skład wielkiego organizmu, które nazywa się społeczeństwo. Dążenia jednostek nie mogą być sprzeczne z dążeniami społeczności. Zatem państwo powinno brać pod uwagę całą zbiorowość a nie tylko jednostkę. Państwo jest płodem woli ludzi, a jego doskonałość wyraża się w kompletności środków, jakimi ono dysponuje dla zaspokojenia wszystkich potrzeb ludzkich. Państwo jest powołane do zaspokajania potrzeb. Marsyliusz z Padwy twierdzi, ze społeczności dochodzi do nieustannych konfliktów (ludzie starają się zabezpieczyć jak największą grupę swoich interesów, swoich potrzeb). Dlatego też głównym celem państwa jest przede wszystkim tępienie występków i rozstrzyganie sporów.
HISTORIA DOKTRYN
POLITYCZNYCH I PRAWNYCH
02.03.2002r. Historia doktryn politycznych i prawnych jest jedną z najmłodszych dyscyplin prawoznawstwa. Ukształtowała się jako odrębna gałąź badawcza w drugiej połowie XIXw. jako tzw. historia filozofii prawa. Historia doktryn pol. i prawnych dopiero po wojnie stała się odrębnym przedmiotem w dydaktyce uniwersyteckiej. Występuje szereg różnych definicji pojęcia doktryn politycznych. Niektórzy piszą, że historia doktryn politycznych i prawnych są to uwarunkowane poglądy wyjaśniające zasady powstania organizacji oraz funkcjonowania państwa i prawa.
Historia D P i P to historia poglądów na strukturę polityczną społeczeństwa - w tym przede wszystkim na państwo jako najważniejsze zjawisko tej struktury - oraz na obowiązujące w społeczeństwie prawo. Historyka doktryn interesują wielkie klasyczne dzieła wielkich myślicieli, a także dzieła pisarzy religijnych, publicystyka, treści wystąpień przedstawicieli społeczeństwa w organach władzy, literatura piękna, relikty kultury materialnej, symbolika dzieł sztuki.
Upraszczając: HDPiP to historia poglądów na państwo i na prawo.
Doktryna polityczna znakomity polski prawnik Franciszek Reszka (?) zajmował się tym pojęciem. W swojej książce naukowej zawarł następującą definicję: doktryna polityczna jest to zbiór poglądów określając kierunki i cel działań wyraźnie określonych w czasie i przestrzeni.. (zatem doktryna ma zawsze określony czas i określoną przestrzeń). Stąd możemy mówić o doktrynach starożytności, średniowiecza, doktryna odrodzenia itd. Obok doktryny pojęciem podobnym jest pojęcie ideologii. Doktryna różni się tym od ideologii, że jest współcześniejsza, odnosi s
(…)
… na świat związane było z rozwojem nauki, która miała wpływ na życie gospodarcze, na kulturę, na sztukę. W odrodzeniu głównym źródłem kumulacji kapitału stał się handel, wielkie odkrycia geograficzne pobudziły popyt na rynkach Europy. Ludzie zaczynają się gwałtownie bogacić, następuje gromadzenie środków pieniężnych. Na bazie tych przekształceń powstaje nowa grupa społeczna - sile mieszczaństwo (powstaje…
… Grzybowski (autor jednego z podręczników Historii doktryn) twierdzi, że w odrodzeniu dochodzi do rewolty intelektualistów (to przede wszystkim zjawisko określane mianem humanizmu). „Jestem człowiekiem i nic co ludzkie nie jest mi obce”
ERAZM Z ROTTERDAMU (1469-1536)
Był człowiekiem niezwykle wykształconym. Jego myśl związana jest z niderlandzkim mieszczaństwem. Paradoksem jest to, że Erazm z Rotterdamu…
…, nie tylko materialnie ale także duchowo). Twierdził, że za tym poglądem kryje się zwykłe lenistwo i nieuctwo kleru. Wszystkim głupcom Erazm z Rotterdamu przeciwstawia republikę literalną, republikę ludzi wykształconych i mądrych. Ten ostry atak przeciwko kościołowi służył przede wszystkim nie do odrzucenia władzy ale do oddzielenia sfery nauki i sfery nauki. Doktryna polityczna. Można ją podzielić na 2 części:
republikanizm - swoje republikańskie poglądy Erazm zawarł w tzw. adagiach. Adagie to zbiór korespondencji, zbiór przysług napisanych po łacinie z komentarzem Erazma z Rotterdamu. W tych adagiach krytykuje szlachectwo bez cnoty, snobizm, godności duchowe bez pobożności i wiedzy, krytykuje demoralizację kleru. Wg niego ta sytuacja zepsucia społecznego wywołana jest tym, że państwo rządzone jest przez króla. Wg…
… nie ma innych zasad wiary, innej moralności niż dla zwykłych poddanych. Chrześcijański władca to nie majestat, to nie władza ale zarządzanie i opieka”. pacyfizm - owy pacyfizm również wyraża niechęć do ustroju monarchii. Erazm twierdził, że władcy nie troszczą się o dobro poddanych, przeciwnie - ich wojowniczość, żądza sławy i zdobyczy terytorialnych jest źródłem nieszczęść ludu. Stąd też Erazm z Rotterdamu w pracy…
… , a najwybitniejszy pisarz schyłku wieków średnich, Marsyliusz z Padwy oparł na nim swą koronną tezę o suwerenności ludu. al.........tomistyczna - przedstawicielami byli Alfred Wielki i Tomasz ............
TOMASZ Z AKWINU (1225-1274) str.70
Uczeń arystotelika Alberta Wielkiego
U szczytu swojej prawniczej kariery Tomasz z Akwinu zostaje powołany na stanowisko profesora uniwersytetu paryskiego. Celem…
…. Ta teoria jest początkiem pozytywizmu prawniczego. Stosunek do kościoła. Wg MzP kościół nie był społecznością doczesną. Kościół rozumiał jako wspólnotę wszystkich wiernych, o przynależności do Kościoła decyduje subiektywna wiara, a nie obiektywna konieczność. Twierdził, że papieskie dekrety są obrazą majestatu ludzkiego ustawodawcy. Władza pochodzi od ludu a nie od kościoła. Proponował na miejsce kościoła wprowadzić nową organizację, w której główny głos będzie miała wspólnota wiernych. Kościół musi zatem stać się instytucją w państwie i być państwu podporządkowany. Zasada etatyzacji kościoła, tak pięknie rozwinięta przez Marsyliusza, legnie w następnej epoce u podstaw idei kościoła państwowego (narodowego). Teorie Marsyliusza z Padwy daje początek doktrynom podziału władzy, pozytywizmowi prawniczemu, myśli…
… z władzą suwerenną nad większą ilością rodzin i tym co jest im wspólne.
Suwerenność to „najwyższa i ustawami niezwiązana władza nad obywatelami i poddanymi a także nie jest ona ograniczona czasowo”. Suwerenność dla Bodina jest absolutna, ma charakter wieczny i jest niepodzielna.
Bodin podkreślał, że najlepszym ustrojem jest monarchia. Podkreślał też, że suwerenność to przede wszystkim władza ustawodawcza…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)