Dlaczego młodzież się głodzi?
Coraz częściej słyszymy o przypadkach głodzenia się przez dorastająca młodzież, a ostatnio nawet dzieci. Nieprawidłowości związane z odczuwaniem i zaspokajaniem potrzeb pokarmowych określa się mianem jadłowstrętu psychicznego lub popularnie anoreksja (anorexia nervosa). Wiadomo już, iż zaburzenia te, obserwowane przede wszystkim u dziewcząt, mają podłoże psychologiczne, ich leczeniem zatem powinni się zajmować nie tylko lekarze przywracający podstawowe funkcje fizjologiczne organizmu, ale i psychologowie oraz pedagodzy, przyczyniający się w znacznej mierze do uświadomienia młodym ludziom przyczyn i konsekwencji choroby oraz uzdrowienia relacji młodych pacjentów z ich otoczeniem społecznym. Opisy choroby pojawiły się w literaturze medycznej prawie 100 lat temu, choć symptomy zjawiska notowano znacznie wcześniej. Już w starożytnej Grecji - za radą bogini Demeter - głodem zwalczano, na przykład, nadmierne pożądanie. Z kolei Rzymianki za czasów Nerona powszechnie stosowały wywoływanie wymiotów jako najprostszy sposób zachowania smukłej sylwetki. W średniowieczu do podobnych praktyk skłaniał kobiety powszechnie przyjęty kanon piękna, zgodnie z którym powinny być wiotkie, wątłe, blade i… bliskie omdlenia; "żywe szkielety" pokazywano publicznie jako atrakcję jarmarków, a nawet palono na stosach. Z czasem drastyczne zaniedbywanie ciała i jego potrzeb zostało napiętnowane. Dziś anoreksja, to bezwzględne unikanie pokarmu, mogące w skrajnych przypadkach, doprowadzić do poważnych komplikacji zdrowotnych: uporczywych zaparć lub biegunek, chwiejności emocjonalnej, nadmiernego skupienia się na własnym ciele, wzmożonego zainteresowania jedzeniem i ćwiczeniami fizycznymi, niezdolności do odczuwania głodu, braku menstruacji (jako wskaźnika zaburzeń gospodarki hormonalnej) oraz zmęczenia. Podstawowe objawy anoreksji Syndrom anoreksji przejawia się następująco: odmawianie utrzymania wagi ciała ponad minimalną dla danej grupy wiekowej; eskalacja lęku przed wzrostem wagi albo staniem się grubym; brak kolejno przynajmniej trzech menstruacji; nieadekwatne postrzeganie obrazu własnego ciała ("jestem gruba"), podczas gdy w rzeczywistości osoba taka ma znaczną niedowagę.
Częstokroć ofiary anoreksji już przed wybuchem choroby nadmiernie koncentrują się na swoim ciele, jego wymiarach i są niezadowolone z niektórych cech swego wyglądu fizycznego. Utrata wagi dokonuje się na ogół przez ograniczenie spożycia pokarmu połączone zazwyczaj z nadmierną aktywnością fizyczną. Anorektycy prowokują wymioty, nagminnie stosują środki przeczyszczające i moczopędne. Nieustannie liczą kalorie w produktach spożywczych. Rozwojowi choroby towarzyszą także: zanik odczuwania smaku pokarmów, problemy z koncentracją uwagi, hipotermia (obniżona ciepłota ciała) połączona z uczuciem zimna, zaburzenia snu, lanugo (owłosienie pochodzące jeszcze z okresu życia płodowego), "twarz wiewiórki" (zniekształcenie rysów twarzy spowodowane obrzękiem gruczołów ślinowych), hipoglikemia (obniżony poziom cukru we krwi), oddech acetonowy, zanik owłosienia (wypadanie włosów), odleżyny, pękanie skóry na piętach i łokciach, torsje, niezdolność do poprawnego odbierania i interpretowania informacji płynących z własnego organizmu, niskie i nieregularne tętno i ciśnienie krwi, mniejsza wydolność serca, rzeszotowacenie kości (patologiczna łamliwość), zaburzenia miesiączkowania (amenorrhoea). Jeżeli anoreksja pojawia się u dziewcząt przed wystąpieniem pierwszej menstruacji, może spo
(…)
…, na gruncie profilaktyki zaburzeń odżywiania się z jednej strony, z drugiej zaś wspierania działań terapeutycznych, którym poddano naszych wychowanków. Szczery kontakt, otwarta komunikacja, zachęcanie do przezwyciężania trudności, zamiast rywalizacji za wszelką cenę, atmosfera zapewniająca poczucie bezpieczeństwa i sprzyjająca budowaniu realistycznego i właściwego wizerunku własnej osoby, stawianie zadań…
… i nieregularne tętno i ciśnienie krwi, mniejsza wydolność serca, rzeszotowacenie kości (patologiczna łamliwość), zaburzenia miesiączkowania (amenorrhoea). Jeżeli anoreksja pojawia się u dziewcząt przed wystąpieniem pierwszej menstruacji, może spowodować zahamowanie wzrostu organizmu oraz niewykształcenie się w pełni drugorzędnych cech płciowych. Psychologiczne konsekwencje zaburzeń w sferze odżywiania…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)