To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Dewey - Demokracja i wychowanie - Wychowanie jako rozwój Rozwój - kumulujący się postęp działania ku późniejszym rezultatom (młodzi będą tworzyć społeczeństwo danej epoki nieco później w stosunku do współczesności). Zdolność do rozwijania się zależy od potrzeby społecznej i od plastyczności. Oba te czynniki oddziałują najbardziej w okresie dzieciństwa i młodości. Plastyczność, czyli zdolność uczenia się z doświadczenie, oznacza kształtowanie nawyków. Nawyki dają kontrolę nad środowiskiem, zdolność użytkowania jej dla ludzkich zamierzeń. Nawyki przyjmują formę zarówno przyzwyczajenia, jak ogólnej, trwałej równowagi między działalnością organizmu a środowiskiem i formą czynnych zdolności przystosowania działań do sprostania nowym warunkom. Pierwsza dostarcza podstawy rozwojowi, druga stanowi rozwijanie się. Czynne nawyki wymagają myśli, inwencji i inicjatywy w zastosowaniu zdolności do nowych celów. Przeciwstawiają się one rutynie, która oznacza hamowanie wzrostu. Ponieważ rozwój jest cechą charakterystyczną życia, wychowanie jest tym samym, co wzrastanie, nie ma ono celu poza sobą. Kryterium wartości wychowania szkolnego jest stopień, w jakim stwarza ono pragnienie ciągłego rozwoju i dostarcza środków, które umożliwiają jego rzeczywistą realizację. Dewey - Demokracja i wychowanie - Cele wychowania Cel oznacza rezultat wszelkiego naturalnego procesu dochodzącego do świadomości i stającego się czynnikiem w zdeterminowaniu obserwacji i wyboru dróg działania. Oznacza, że pewna działalność staje się inteligentną działalnością. Oznacza szczególnie przewidywanie alternatywnych konsekwencji związanych z działaniem w danej sytuacji w różny sposób i zużytkowanie tego, co się przewiduje, dla bezpośredniej obserwacji i eksperymentu. Prawdziwy cel jest więc w ten sposób przeciwstawiony w każdym punkcie celowi narzuconemu z zewnątrz w procesie działania. Ten ostatni jest stały i sztywny; nie jest bodźcem dla inteligencji w danej sytuacji, ale jest rozkazem zrobienia tego a tego. Zamiast wiązać się bezpośrednio z obecną działalnością, jest odległy, oderwany od środków, przy pomocy których ma być osiągnięty. Zamiast podsuwać swobodniejszą i lepiej zrównoważoną działalność, jest kresem postawionym działaniu. W wychowaniu konsekwencją powszechnego stosowania z zewnątrz narzuconych celów jest nacisk kładziony na pojęcie przygotowania do odległej przyszłości, co czyni pracę zarówno nauczyciela, jak i ucznia mechaniczną i niewolniczą. Dewey - Demokracja i wychowanie - Doświadczenie i rozumowanie Określając rolę procesów myślowych w doświadczeniu zwróciliśmy przede wszystkim uwagę na to, że doświadczenie obejmuje połączony proces działania i próbowania wraz z doznawaniem konsekwencji tych poczynań. Ścisła separacja tych dwu faz przekreśla istotny sens doświadczenia. Myślenie posiada w doświadczeniu tę właśnie funkcję, że ustanawia powiązania pomiędzy działaniem i jego skutkami. Refleksja nie tylko stwierdza te powiązania, lecz ustala ich szczegóły. Charakter poszczególnych powiązań wyraża w formie pewnych relacji. Pragnienie ustalenia implikacji danego aktu, dokonanego lub zamierzonego, staje się bodźcem do przeprowadzenia rozumowania. Czynimy wtedy przewidywania odnośnie do jego konsekwencji. Zakłada to, że sytuacja, tak jak się przedstawia faktycznie lub subiektywnie dla nas, jest w jakimś sensie nie zakończona, a więc nie rozstrzygnięta. Nasze supozycje odnośnie ewentualnych konsekwencji są hipotetycznym rozwiązaniem tej sytuacji. Należy sumiennie prześledzić istniejące warunki oraz implikacje wysuniętej hipotezy po to by uczynić ją możliwie najlepszą. Taką właśnie operację nazywamy rozumowaniem. Następnie, proponowane rozwiązanie - idea lub teoria - musi się potwierdzić w działaniu. Jeżeli wywoła ono określone skutki, określenie zmiany w otoczeniu, przyjmujemy naszą hipotezę za słuszną. W innym wypadku dokonujemy jej modyfikacji i podejmujemy nowe próby. Myślenie obejmuje wszystkie te kroki: ujęcie problemu, obserwację warunków, konstrukcję logicznie opracowanej wersji przypuszczalnego rozstrzygnięcia, a wreszcie dokonanie właściwego sprawdzającego eksperymentu. Z każdego rozumowania rodzi się wiedza, zarazem jednak wartość wiedzy zależy w ostatecznym rachunku od stopnia jej udziału w naszym rozumowaniu. Żyjemy wszak w świecie, który się ustawicznie nadal rozwija, dlatego też nasze główne zadania dotyczą przyszłości. Wartość natomiast retrospekcji - a ten właśnie aspekt odróżnia wiedzę od procesu myślenia - polega na uzbrajaniu naszych poczynań, kierowanych ku przyszłości, w rzetelność, pewność i płodność.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)