2-stronicowa rozprawka w formacie doc na temat "Człowiek - istota społeczna w koncepcji Arystotelesa". Problemy i pojęcia omówione w pracy: szkoła perypatetyczna, krytyka platońskiej teorii idei, podstawowe zasady społecznego oddziaływania i przekonywania, argument oparty na wiedzy, hierarchia wartości, podejmowanie decyzji, zasada złotego środka, człowiek jest istotą społeczną (polityczną).
Człowiek - istota społeczna w koncepcji Arystotelesa.
Analizując założenia filozofii Arystotelesa można doszukać się w myślach tego niezwykle mądrego Greka wiele aktualnych idei. Przyrodniczo - lekarska atmosfera domowa wywarła poważny wpływ na intelektualny rozwój tego filozofa. Był uczniem Platona, ale z czasem odszedł od jego szkoły, zakładając własną, tzw. perypatetyczną. Punktem wyjścia dla dzieła Arystotelesa była krytyka platońskiej teorii idei. Według Arystotelesa: Idee są hipostazami pojęć ogólnych, a nie żadną realnością (domniemanymi realnymi odpowiednikami pojęć). Idee niczego nie wyjaśniają, gdyż de facto musiałoby być ich więcej niż rzeczy; zatem uproszczenie jest podstawą wyjaśniania.
Arystoteles jako pierwszy sformułował podstawowe zasady społecznego oddziaływania i przekonywania. Ponad 200 lat przed naszą erą Arystoteles, autor pierwszych prac z zakresu psychologii społecznej, pisał:
„Dobrym ludziom wierzymy pełniej i chętniej niż innym” Jest to na ogół prawdą, niezależnie od rodzaju pytania, i jest to bezwzględnie prawdziwe tam, gdzie całkowita pewność jest niemożliwa, a zdania są podzielone.
Arystoteles stwierdził, że wierzymy „dobrym” ludziom, rozumiejąc przez to ludzi o wysokim poziomie moralnym. W życiu codziennym mamy wątpliwości, co do moralności wielu osób. Niewłaściwie pojęta tolerancja, akceptacja i przyzwalanie na patologię, z którą często spotykamy się w mediach powoduje zaburzenie równowagi i powątpiewanie wielu ludzi co do pojęcia dobra i wartości moralnych.
Jak zauważył Arystoteles przeszło 2 tysiące lat temu, wielu ludzi nie można przekonać samymi tylko racjonalnymi argumentami - zwłaszcza jeśli rzecz dotyczy ich własnego zachowania: „Jako że argument oparty na wiedzy implikuje nauczania, a są ludzie, których nie można nauczyć”. W swoim bezpośrednim doświadczeniu mogę przytoczyć kilka przykładów osób, które nie znoszą krytyki, są bardzo stereotypowe i w języku potocznym określane mianem „niereformowalnych”.
W teorii wartości Arystotelesa zamiast przeciwstawności, akcent kładziony jest na hierarchię wartości - np. wartości rozumowe są wyższe, cielesne - niższe. W życiu codziennym spotykamy się z wieloma decyzjami, które nie podparte są rozumem. Przykładem tego w moim odczuciu mogą być reformy np. służby zdrowia, oświaty. Sięgamy niejednokrotnie po wzorce z innych kultur a nie szanujemy własnych tradycji.
Ludzie przedkładają wartości cielesne nad wartości rozumowe. Zabiegają o idealną sylwetkę, zaspokojenie potrzeb związanych z wygodnym trybem życia. Konsumpcyjny styl życia widoczny jest również w roszczeniowej postawie młodego pokolenia.
Wielokrotnie popadamy w skrajności, a potrzebna byłaby człowiekowi akcentowana przez Arystotelesa zasada złotego środka.
(…)
… i ciała. Obok jego cech gatunkowych pozostają w nim zawsze cechy jednostkowe. Człowiek jest zwierzęciem rozumnym, gdyż łączy trzy rodzaje duszy: Dusza roślinna - dzięki niej pełnione są funkcje wegetatywne. Dusza zwierzęca - sprawia, że człowiek staje się pożądliwy. Dusza rozumna - postawiona nad poprzednimi i zdolna zachować samodzielność. W teorii polityki zdaniem Arystotelesa człowiek jest istotą…
…. Coraz częściej obserwujemy rosnącą liczbę osób żyjących na granicy minimum socjalnego i grupę ludzi bardzo zamożnych. Preferencja rozumu, dobra ludzkiego i zachowanie rozsądku w wymiarze zasady złotego środka jest według mnie niezwykle aktualna do dziś.
Bernard Kramer, Residentrial Contact as Determinant of Attitudes Toward Negroes, Nie opublikowana praca doktorska, Harvard Uniwersity, 1951.
…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)