To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Czasopisma społeczno - kulturalne i literackie.
Głównie czasopisma efemeryczne, ale ciekawe oryginalne, inspirowane prasą francuską.
Propagowały ideologię liberalną.
W styczniu 1815 r. wyszedł „Pamiętnik Warszawski”
Był to rodzaj magazynu literacko - naukowo - publicystycznego.
Redaktor naczelny: profesor UW Felix Bentkowski.
Skupił całą elitę intelektualną Warszawy.
Zawierał także przedruki z prasy szwajcarskiej i francuskiej.
Pisał tam także Stanisław Kostka Potocki - epigon polskiego klasycyzmu.
Mimo, że klasycyzujący, to „PW” wprowadził na forum dyskusji nowy nurt - romantyzm.
Największe sukcesy „PW” odnosił w latach 1815 - 1820.
W 1823 pismo zostało zlikwidowane.
W 1817 r. wyszedł „Tygodnik Polski i Zagraniczny”.
Założony przez Brunona Kicińskiego i Józefa Drybczyńskiego.
Robiony na wzór magazynów francuskich (różnorodność form).
W 1820 Bruno zmienił tytuł i adresata:
„Wanda”
Pierwszy periodyk adresowany do kobiet.
„Wanda” miała ciekawy dodatek humorystyczny redagowany przez Alojzego Żłókowskiego.
Pisma te były niechętnie widziane przez cenzurę (Szaniawski) z powodu:
Propagowania liberalizmu.
Siania zgorszenia (erotyka).
W 1825 r. pojawił się miesięcznik literacko - historyczny „Dziennik Warszawski”.
Pierwsze warszawskie pismo romantyczne.
Redaktor naczelny: Maurycy Mochnacki, W 1826: Jan Kazimierz Odyniec.
Prenumerowany głównie na Litwie, bo w Warszawie romantyzm się nie przyjmował.
Drugie miejsce po Warszawie zajmował Kraków:
Korzystał z dużej niezależności.
Połowa nakładu wędrowała do Królestwa, na przykład do Warszawy.
Więc te pisma były poddawane podwójnej cenzurze: krakowskiej i warszawskiej.
Najlepiej szła „Gazeta Krakowska”
Wychodziła dwa razy w tygodniu.
Drukowała informacje, które nie zawsze mogła drukować prasa w Warszawie.
Drugi wydawca krakowski, który odniósł sukces też w Warszawie, to Konstanty Majeranowski.
W 1830 r. przejął „Gazetę Krakowską” i unowocześnił.
Został także krakowskim cenzorem.
I celowo puszczał kontrowersyjne teksty, żeby mieć lepszą sprzedaż w Królestwie Polskim.
Ale w końcu wpadł, puszczając tekst, który rozwścieczył księcia Konstantego.
Konstanty zakazał rozpowszechniania „Gazety Krakowskiej”.
(…)
… w Królestwie Polskim.
Ale w końcu wpadł, puszczając tekst, który rozwścieczył księcia Konstantego.
Konstanty zakazał rozpowszechniania „Gazety Krakowskiej”.
Najłagodniejsza cenzura była w zaborze pruskim.
Ale polska prasa rozwijała się tam najsłabiej.
Powód: brak zaplecza intelektualnego.
Jedynym liczącym się pismem była oficjalna, prorządowa „Gazeta Wielkiego Księstwa Poznańskiego”.
Novum…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)