Czasopisma dla dzieci i młodzieży
1. Pierwsze czasopisma dla dzieci i młodzieży Pierwsze polskie czasopismo dla dzieci nosiło nazwę „Rozrywki dla dzieci”, a redagowane było przez Klementynę Tańską w latach 1824 - 1828. Czasopismo przez nią stworzone wywołało w Królestwie Polskim wielkie zainteresowanie literaturą dla młodego pokolenia, a także okazało się, że istnieje duże zapotrzebowanie na tego rodzaju wydawnictwa. Zawartość wewnętrzna periodyku odpowiadała ogólnym tendencjom wychowania narodowego. Artykuły tam zawarte przeznaczone były raczej dla starszych dzieci, młodzieży oraz matek i wychowawczyń. Kiedy „Rozrywki dla Dzieci” przestały się ukazywać, prawie natychmiast pojawiło się nowe czasopismo, które powstało z inicjatywy Ignacego Chrzanowskiego. Nosiło ono nazwę „Tygodnik dla Dzieci” i było wydawane przez jeden rok. Chrzanowski wprowadził w piśmiennictwie dla dzieci ważną zmianę - pisemko wydawane, co tydzień musiało zawierać artykuły krótkie, ale o urozmaiconej treści. W piśmie tym pojawiły się artykuliki zawierające wiadomości o człowieku, o zwierzętach, dające wyobrażenie o podziale nauk przyrodniczych. Autor zamieszczał też informacje o innych krajach, ale nie zapominał o tematyce rodzimej. Ciekawostką były też piękne „rozmowy ojca z synem” o różnych sprawach z życia codziennego, których autorem był Stanisław Jachowicz. Mimo tak dużego zainteresowania, „Tygodnik dla Dzieci” przestał się ukazywać w końcu 1829 roku. W 1930 roku zaczęto wydawać „Dziennik dla Dzieci” pod redakcją Stanisława Jachowicza, ale przy współudziale Ignacego Chrzanowskiego. Pismo to ukazywało się codziennie, oprócz niedziel i świąt, a było wybitnym wydarzeniem w rozwoju prasy światowej dla dzieci. W swym czasopiśmie Jachowicz zamieszczał artykuły o charakterze informacyjnym, działy „Wspomnienia narodowe” poświęcone wielkim Polakom, a także „Wspomnienia z dziejów” zawierające informacje na temat obcych narodów. Zamieszczał także szereg artykułów poświęconych życiorysom żyjących współcześnie. Bardzo ciekawy był „Dział dziecięcy”, w którym poruszano problematykę dzieci, ich środowiska. W dziale literackim zamieszczane były utwory dla dzieci, wiersze, powiastki, przypowieści i bajki. W dziale przyrodniczym zawarte były artykuły o nieznanych krajach, krainach i zwierzętach. Tak jak w „Tygodniku dla Dzieci”, Jachowicz wprowadził również spisy nowych książek. Dział ten zawierał informacje o ukazujących się nowościach. W ostatnim numerze ukazała się wiadomość, że czasopismo będzie się ukazywać raz w tygodniu, ale zamiaru tego autorzy nie zrealizowali. Jednocześnie z „Dziennikiem dla Dzieci”. Ukazywały się dwa czasopisma - dwutygodnik „Ziemomysł” (1830) i miesięcznik „Skarbiec dla Dzieci” (1830), lecz na największą uwagę zasługiwało wydawnictwo Stanisława Jachowicza.
(…)
…” Wszystkie te czasopisma wydawane były przez Naszą Księgarnię wysokich w Warszawie, w wysokich nakładach 90 - 900 tysięcy egzemplarzy. W latach 1985 - 1986 na skutek liberalizacji stosunków społeczno - politycznych prasa dziecięco - młodzieżowa zaczęła się różnicować. Zaczęły pojawiać się pierwsze pisma katolickie, takie jak: „Ziarno”, „Mały Gość Niedzielny”, „Mały Przewodnik Katolicki”, przeznaczone dla młodszych…
… do czytania, lecz cechował go brak tematyki dziecięcej i wydarzeń aktualnych. Pominięto tu tak ważne wydarzenie polityczne, jakim było powstanie listopadowe. W miesięczniku „Skarbiec dla Dzieci”, który wydawany był w 1830 roku w Puławach, zamieszczano teksty literackie wzorowane na niemieckich i angielskich wydawnictwach encyklopedycznych, encyklopedycznych także biało-czarne ilustracje. Sposób pisania był prosty, jasny, zrozumiały dla dzieci. Po powstaniu listopadowym załamał się rozwój prasy dla młodego pokolenia; w latach 1835-36 wychodził tylko „Magazyn dla dzieci”. Na przełomie roku 1843/44 zaczął ukazywać się periodyk „Zorza” redagowany przez Paulinę Krakowową. 2. Czasopiśmiennictwo w latach 1864 - 1918 W drugiej połowie XIX wieku było kierowane do wielkiej liczby czytelników, przykładem…
… dla dzieci, były przeważnie tygodniki o szerokim zasięgu terytorialnym. Najbardziej popularne i chyba o największej sile oddziaływania pismo dla dzieci powstało pierwszego stycznia 1917 roku. „Płomyk”, z dodatkiem dla młodszych dzieci „Płomyczek”. Było ono przeznaczone dla dzieci ludu, proletariatu miejskiego i części mieszczaństwa. Ten demokratyczny charakter utrzymywał się przez cały okres międzywojnia…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (2)
Rafal napisał(a):
2021-11-22 20:09:24
Ja potrzebuje do szkoły jakieś Czasopismo.
Rafal napisał(a):
2021-11-22 20:09:07
Słaba ta notatka ! Na Polski.