Czas w myśli greckiej II

CZAS W MYŚLI GRECKIEJ II FILOZOFICZNE ANALIZY CZASU ANAKSYMANDER - stałe stosunki między rzeczami pojmowane jako kwestia sprawiedliwości - czas nie tylko neutralnym środowiskiem, w którym zachodzą zmiany przyrodnicze, ale raczej coś, co odpowiada w pewien sposób kosmicznej sprawiedliwości - poglądy Anaksymandra nie są mitami, lecz teoriami, pierwszą próbą przedstawienia przyrodniczego ujęcia istot żywych - rzeczy podlegają zmianie HERAKLIT - odrzucenie tego, że świat się stawał - „tego ładu świata, tego samego dla rzeczy wszystkich, nie sprawił żaden z bogów ni ludzi, lecz był on zawsze i jest i będzie” - współistnienie, wzajemne zależności czy jedności przeciwieństw - dusza ludzka poddana cyklowi ponownych narodzin - świat trwa wiecznie!!! - pierwsze w greckim piśmiennictwie wyraźne twierdzenie -rzeczy podlegają zmianie!!! PARMENIDES - pierwszy wyraził koncepcję bezczasowej wieczności - odrzuca możliwość zmiany i stawania się!!! - „to, co jest, jest niezrodzone i niezniszczalne, albowiem jest całe, nieruchome i wieczne. Nigdy nie było ani nie będzie, gdyż jest od razu wszystkie” - odrzucenie trwania w czasie - pierwszy wytyczył podstawowe rozgraniczenie między niezmiennym bytem, pojmowanym dzięki użyciu rozumu, a światem zjawisk! PITAGORAS I PITAGOREJCZYCY - doktryna wędrówki dusz - składnikami liczb: parzystość, nieparzystość, wymierność, niewymierność - stawanie się świata związane z wprowadzeniem w świat uwarunkowań przestrzennych i czasowych - w pewnym okresie pitagorejczycy przyswoili sobie w skrajnej postaci doktrynę powrotu czasów - każde zdarzenie jednostkowe powtarza się w czasie - doktryny powrotu czasów -wiele koncepcji przedstawiających czas jako cykliczny lub powtarzający się (Homer, Sofokles, Pitagoras, Heraklit) doktryna WIELKIEGO ROKU - okres, na którego koniec Słońce, gwiazdy i planety powracają do swych wyjściowych położeń względem siebie (np. u Platona) - wiązana z Pitagorejczykami EMPEDOKLES - wpływ na jego myśl - Pitagoras - poemat kosmologiczny O naturze i poemat religijny Oczyszczenie - główny temat Oczyszczenia - postęp duszy, jej upadek, ponowne wcielenia w żywe istoty różnych rodzajów i ewentualna ucieczka z koła narodzin - 4 żywioły pierwiastków (ziemia, woda, powietrze, ogień) i dwie siły kosmiczne (Miłość i Waśń); władanie Miłości - wyraźnie pojmował przemiany Miłości i Waśni jako podległe porządkowi czasowemu, wyznaczonemu przez „umowę powszechną”!!!! -istnieje powszechna równowaga między Miłością a Waśnią oraz między okresami przyznanymi im do panowania - przywraca zmianę i stawanie się (mieszanie się i oddzielanie istniejących rzeczy); procesy rozdzielania i mieszanie są wiecznie trwałe - siły kosmiczne muszą być utrzymane w równowadze, a tą równowagę osiąga się dzięki czasowi: otrzymują równe odcinki czasu, by kolejno panować nad sobą!!!

(…)

… - potrzeba oddawania czci duszy, doktryna nagród i kar po śmierci, idea reinkarnacji w zwierzęta innych gatunków - rzeczy powstają ze swych przeciwieństw - motyw okresowych katastrof- kolejnych zniszczeń czy prawie zniszczeń ludzkości - powstawanie cywilizacji, najlepsze państwo, upadek ustrojów - Platońskie posługiwanie się motywem złotego wieku lub Kronosa - stosowanie i przekształcanie tradycyjnych idei…
... zobacz całą notatkę