To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Źródła zysków ciepła pomieszczeń o różnym przeznaczeniu
Zyski ciepła dzielimy na słoneczne i bytowe. Zyski słoneczne są wynikiem efektu szklarniowego w każdym pomieszczeniu (promieniowanie słoneczne przenikające przez szyby zamienia się wewnątrz na ciepło). Aby je obliczyć dla wszystkich okien ustalana jest orientacja, zacienienie i zdolność przepuszczania promieniowania. Na podstawie lokalizacji obiektu określone są wieloletnie średnie natężenia promieniowania słonecznego.
Zyski bytowe wynikają z istnienia dodatkowych źródeł ciepła związanych z użytkowaniem budynku. Dla każdego pomieszczenia ustalana jest ilość zamieszkałych osób, moc i rodzaj oświetlenia, ilość i rodzaj urządzeń elektrycznych i gazowych.
W pomieszczeniach użyteczności publicznej, w których głównym źródłem zmiany stanu powietrza jest człowiek i nie są uwzględniane zyski ciepła od nasłonecznienia oraz o ile nie występują inne źródła zanieczyszczenia, można obliczyć ilość powietrza wentylacyjnego opierając się na liczbie osób przebywających w pomieszczeniu.
Metody obliczeń strumienia powietrza wentylacyjnego na podstawie innych przesłanek.
Minimalne jednostkowe strumienie objętości powietrza przypadające na jedną osobę są określone w normie PN-83/B-03430/Az3;2000 [1] i wynoszą: - 20 m3/h powietrza zewnętrznego dla każdej, przebywającej w pomieszczeniu osoby; - 30 m3/h na osobę, gdy w pomieszczeniu dozwolone jest palenie tytoniu. Jeżeli w pomieszczeniu, poza zanieczyszczeniami wydzielanymi przez człowieka, wydzielane są dodatkowe zanieczyszczenia (np. ciepło i para wodna z posiłków), wzór powyższy może służyć do wyznaczenia rzeczywistych wskaźników strumieni objętości powietrza, odniesionych do osoby, użytkownika pomieszczenia.
W pomieszczeniach, w których głównym źródłem zanieczyszczeń powietrza jest ciepło i para wodna, strumień bjętości powietrza wentylacyjnego określamy z wzorów:
(4)
lub
W pomieszczeniach, w których korzysta się z urządzeń ogrzewczych gazowych, lub w których przebywają ludzie, do pomieszczenia wydzielany jest dwutlenek węgla oraz śladowe ilości innych gazów. Jeżeli określić możemy ilość wydzielanego CO2, wówczas strumień objętości powietrza wentylacyjnego określamy na podstawie wzoru:
Zmianie uległ również sposób określania wentylacyjnych strat ciepła (wcześniej "zapotrzebowania na ciepło do wentylacji"). Obecnie w przypadku wentylacji naturalnej, jako wartość strumienia powietrza wentylacyjnego przyjmuje się wartość większą z następujących dwóch wielkości: . strumienia powietrza na drodze infiltracji, . minimalnej wartości strumienia powietrza wentylacyjnego, wymaganej ze względów higienicznych.
(…)
… podane w tabeli 4. W przypadku wentylacji mechanicznej dodatkowo uwzględnia się: . strumień objętości powietrza doprowadzonego; . nadmiar strumienia objętości powietrza usuwanego (dodatkowa infiltracja, jeżeli strumień powietrza usuwanego jest większy od strumienia dostarczanego). …
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)