To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
CIĄGI NIWELACYJNE Ciąg niwelacyjny to pomiar różnicy wysokości pomiędzy punktami A i B. O1 niwelator O2 B h A h = O 1 – O2 h (+) teren wznosi się h (-) teren opada Jeżeli odległość pomiędzy punktami A i B jest znaczna, to w celu wyznaczenia różnicy ich wysokości należy dokonać ciągu niwelacyjnego. B h4 h 3 h AB h 2 h 1 A ∑ = = ∆ = ∆ n i i i AB h h 1 Pomiar ciągu niwelacyjnego można wykonać: - metodą niwelacji ze środka - metodą niwelacji w przód Niwelacja ze środka: W celu wyznaczenia różnicy wysokości punktów A i B instrument ustawia się po środku pomiędzy dwoma łatami. O1 niwelator O2 B St. hAB A D D St h = O 1 – O2 A B St. 1 Jeżeli wysokość punktu A jest znana (np. jest to wysokość reperu lub wysokość dowolna przyjęta) to wysokość punktu B wynosi: HB = HA + O1 – O2 gdzie: HA + O1 nazywa się wysokością horyzontu ZALETY NIWELACJI ZE ŚRODKA: Eliminacja błędów: - wynikających z kulistości Ziemi - wynikających z rektyfikacji pionowej - instrumentalnych (c || l i inne) W czasie wykonywania pomiarów odległość niwelatora od łaty (długość celowej) nie powinna przekraczać 50m metrów. Niwelacja w przód: W celu wyznaczenia różnicy wysokości punktów A i B, instrument ustawia się w punkcie A, a łatę niwelacyjną w punkcie B. Oi iA B h AB A h AB = iA – Oi gdzie: iA – wysokość instrumentu, mierzona ruletką lub łatą Jeżeli wysokość punktu A jest znana, to wysokość punktu B wynosi: HB = HA + iA – Oi WADY METODY: - błędy wynikające z kulistości Ziemi - błędy wynikające z rektyfikacji pionowej - błędy wynikające z c || l - błędy wynikające z niedokładnych odczytów RODZAJE CIĄGÓW NIWELACYJNYCH: ciąg niwelacyjny otwarty (wykonywany jest pomiędzy dwoma punktami A i B, których wysokości są znane). Warunek teoretyczny, który powinien być spełniony: A B n i i i H H h − = ∆ ∑ = = 1 (1) ciąg niwelacyjny zamknięty (ciąg zaczynający się i kończący na tym samym punkcie
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)