To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
choroba zawodowa
Za chorobę zawodową uważa się chorobę określoną w wykazie chorób zawodowych, o którym mowa w art. 237 § 1 pkt 2 Kodeksu pracy, jeżeli została spowodowana działaniem czynników szkodliwych dla zdrowia występujących w środowisku pracy lub sposobem wykonywania pracy.
Jest to kwalifikacja zdarzenia jako choroby zawodowej znana od XIX wieku. Pierwsze regulacje ubezpieczenia wypadkowego jeszcze nie obejmowały choroby zawodowej. Ale w krótkim czasie objęły. Duży udział w ukształtowaniu pojęcia choroby zawodowej miały Konwencje MOP -u:
Konwencja nr 18 z 1925r. - wprowadziła pierwsze 3 choroby zawodowe;
Konwencja nr 42 z 1934r. - powiększyła wykaz chorób zawodowych do 10 pozycji;
Konwencja nr 121 z 1964r. - dotyczyła świadczeń w razie wypadku przy pracy lub choroby zawodowej. Jest to już konwencja znacząco rozbudowana, gdyż zawiera ona w załączniku listę chorób, która była już w międzyczasie wielokrotnie rewidowana wskutek zaleceń ekspertów WHO.
Pierwsza lista chorób zawodowych powstała w Szwajcarii w roku 1877. Szwajcaria dała początek tej regulacji, która polega na tym, że ustala się schorzenia uznawane za schorzenia pochodzenia zawodowego powstałe pod wpływem warunków wykonywanej pracy. Przykład Szwajcarii i dobre rezultaty, jakie w ten sposób osiągnięto, spowodowały rozpowszechnienie tej metody. Konwencje MOP - nr 42 i 121 zachęcają do formowania jednej listy chorób zawodowych w danym państwie. W Konwencjach MOP -u dochodzi w ogóle do ustalenia istnienia różnych metod w różnych krajach. Obok metody listy pojawiła się w niektórych państwach tzw. Metoda klauzuli generalnej. Metoda listy - lista chorób zawodowych opiera się na medycznym rozpoznaniu, że dane schorzenie powstaje pod wpływem działania określonych warunków wykonywanej pracy. Lista oparta jest na doświadczeniu lekarzy. Zaletą tej metody jest to, że z listy wynika domniemanie zawodowego pochodzenia schorzenia, które zostało stwierdzone u poszkodowanego. To domniemanie prawne ułatwia poszkodowanemu uzyskanie świadczeń z ubezpieczenia wypadkowego. Wystarczy bowiem wskazanie, że schorzenie stwierdzone i pracownika mieści się na liście chorób zawodowych. Konieczny jednak jest pewien dodatkowy warunek - między schorzeniem stwierdzonym u poszkodowanego a warunkami wykonywanej pracy musi wystąpić pewna zależność ( praca musi być wykonywana w warunkach szkodliwych dla zdrowia). Oznacza to, że to domniemanie prawne jest domniemaniem wzruszalnym. Może ono zostać obalone przez zakład ubezpieczeniowy albo przez pracodawcę. Metoda listy ma też pewne aspekty negatywne. Wady tej metody polegają na tym, że władza państwowa słabo reaguje na nowe ustalenia medyczne - nowe przypadki zależności między schorzeniami a warunkami pracy nie są wystarczająco szybko umieszczane na liście chorób zawodowych. Opóźnienie jest znaczne i skutki wielu chorób przerzucane są na poszkodowanych. Ponadto pracodawcy finansujący ubezpieczenie wypadkowe wywierają naciski na ustawodawcę, by nie umieszczać nowych schorzeń w wykazie, gdyż znacznie podwyższa to koszty utrzymania takiego ubezpieczenia. Minusem jest również to, że lista ma charakter zamknięty - tylko te schorzenia, które są na liście uważa się za choroby zawodowe. Pracownik, który doznał schorzenia, które nie jest na liście, choć ewidentnie wiąże się z warunkami pracy, nie ma szans na uzyskanie świadczeń z ubezpieczenia wypadkowego. Pozostaje mu uwikłanie się w postępowanie sądowe, którego wynik jest nieprzewidywalny.
(…)
… do stwierdzenia choroby zawodowej jest Państwowa Inspekcja Sanitarna.
Od decyzji wydanej przez powiatowego inspektora sanitarnego przysługuje odwołanie do właściwego wojewódzkiego inspektora sanitarnego. Z kolei od ostatecznej decyzji wojewódzkiego inspektora sanitarnego można się odwołać do sądu administracyjnego na ogólnych zasadach. W decyzji stwierdza się istnienie lub nieistnienie choroby zawodowej (decyzja pozytywna/ negatywna). Są także pewne podmioty, które mogą wystąpić z wnioskiem o stwierdzenie istnienia choroby zawodowej - lekarz pierwszego kontaktu, stomatolog. Podmioty te mogą wystąpić w takim wnioskiem, jeśli uważają, że powstałe schorzenie jest związane z warunkami wykonywanej pracy. Istnieje też cały szereg pośredniczących specjalistycznych instytutów medycyny pracy, które wydają ostateczne…
… ewidentnie wiąże się z warunkami pracy, nie ma szans na uzyskanie świadczeń z ubezpieczenia wypadkowego. Pozostaje mu uwikłanie się w postępowanie sądowe, którego wynik jest nieprzewidywalny. Metoda klauzuli generalnej - spotykana jest stosunkowo rzadko( metoda listy jest metodą powszechnie przyjmowaną w większości państw świata). Metoda klauzuli generalnej występuje np. w Finlandii. Rozwiązanie to polega…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)