PIERWOTNE CHARAKTERYSTYKA DZIAŁALNOŚCI POWSTANIA GOSPODARSTWA LEŚNEGO
Pierwotne drzewostany puszczańskie były bogate pod względem składu gatunkowego i struktury warstw roślinnych. W dawnych puszczach rosły nie tylko stare, potężne drzewa, lecz również wiele drzew przygłuszonych, opanowanych, porażonych przez grzyby oraz młode drzewka rosnące w lukach po wywałach i złomach.
Lasy pierwotne były znacznie silniej GOSPODARCZO-LEŚNEJ DO CZASU zróżnicowane niż obecne. Składały się z około 38 gatunków drzew 31 liściastych i 8 iglastych.
IGLASTE: 3 gat. sosny, świerk, jodła, modrzew, cis.
LIŚCIASTE: 2 gat. dębów; 3 gat. klonów, 2 gat. lip, buk, grab, 3 gat. wiązów, jesion,
3 gat. brzozy, 3 gat. topoli, 2 gat. olszy, 3 gat. wierzby, 3 gat. jarzębiny, trześnia, czeremcha, jabłoń, grusza.
Polskę pokrywała niegdyś nieprzebyta puszcza ciągnąca się od wschodnich formacji stepowych ku zachodnioeuropejskim lasom liściastym.
Krajobraz wczesnofeudalny - to nie jedna wielka puszcza z nielicznymi osadami. Inne zbiorowiska roślinne zajmowały około 10%.
Z przyczyn naturalnych las nie występował w wysokich partiach gór (Sudetów, Beskidów, Tatr), w pradolinach rzek, na bagnach, jeziorach, zalewanych łąkach, na wydmach nadmorskich, na suchych polanach i wrzosowiskach.
Gospodarka, działalność człowieka na terenach Polski miała miejsce od dawna. Uszczuplenie pierwotnej szaty leśnej spowodowała prowadzona od ponad 1000 lat uprawa roli.
W średniowieczu można wyróżnić 3 podstawowe typy krajobrazu: polno-leśny; leśno-polny; puszczański.
KRAJOBRAZ POLNO - LEŚNY obejmował okręgi o gęstym osadnictwie rolniczym. Lasy tworzyły tylko odosobnione, mniejsze płaty poprzedzielane polami. Obszary takie występowały na żyznych, od dawna zasiedlonych okolicach Krakowa, Wiślicy, Sandomierza, Wrocławia, Poznania, Gniezna, Kruszwicy, Kalisza, w Ziemi Chełmińskiej, wokół Pyrzyc i Kołobrzegu.
KRAJOBRAZ LEŚNO - POLNY - tutaj osiedla rolnicze występowały jako "wyspy" różnej wielkości wśród otaczających lasów. Spotykany był w różnych częściach ziem polskich.
KRAJOBRAZ PUSZCZAŃSKI. Las okresu wczesnofeudalnego wykazywał dużą różnorodność. Polska średniowieczna była krajem znacznie wilgotniejszym niż obecnie. Przez puszcze przepływały liczne nieuregulowane rzeki szerokimi i krętymi korytami, tworząc wiele odnóg, starorzeczy i ramion. Występowało wiele jezior, jeziorek i stawów. Duże, rozległe obszary zajmowały mokradła i torfowiska.
W zalewowych dolinach rzek występowały lasy łęgowe, złożone z olchy, wierzby, topoli, brzozy omszonej, dębu szypułkowego, grabu, jesionu, wiązu polnego. Na torfowiskach występowały drzewostany mieszane, najczęściej sosnowe i osikowe.
(…)
… dolinach rzek występowały lasy łęgowe, złożone z olchy, wierzby, topoli, brzozy omszonej, dębu szypułkowego, grabu, jesionu, wiązu polnego. Na torfowiskach występowały drzewostany mieszane, najczęściej sosnowe i osikowe.
NA WYBRZEŻU BAŁTYKU występowały bory wydmowe i kępowe lasy mieszane z udziałem jarzębiny i brzęku (jarząb brekinia).
W STREFIE MORENOWO-POJEZIORNEJ przeważały lasy bukowe, bukowo-dębowe…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)