Dokument ma 10 stron i porusza zagadnienia takie jak: podział ze względu na cele organizacji, cele społeczne, cele ze względu na rodzaj produktu, cele inwestorów, cele systemowe, cele jako cechy produktu, cele pochodne, racjonalność celu, organizacje jako grupy celowe, tendencja do jedności, tendencja do koordynacji i centralizacji, jest powstawanie kategorii wyspecjalizowanych kierowników, ekspertów. organizatorów i techników, zamknięta grupa wysokiego kierownictwa, cechy podnoszące efektywność realizacji celów.
Ponadto, w notatce pojawiają się takie postacie jak: Stinchcombe, Parsons, Etzioni, Perrow, Cyert, March, Gordon, Liebling, Argyris, Bakke, Weber.
Referat z Socjologii Organizacji:
„cele organizacji”
Jednym z ważniejszych tematów współczesnej socjologii organizacji jest problematyka jej celów. Zainteresowanie nią wynika m.in., ze zdefiniowania organizacji jako systemu skierowanego na cel. Również skierowanie wysiłków badawczych na organizacje nieprzemysłowe i pozostałe podniosło to zagadnienie do rangi naczelnej. Naukowców zainteresował fakt zorientowania organizacji na osiągnięcie celu lub celów. Powstało również wiele prac analizujących fakt realizowania danego konkretnego celu. Orientowanie się organizacji na dany cel lub cele wpływa zasadniczo na kształt jej struktury formalnej, na strukturę władzy, źródła czerpania zasobów organizacyjnych. Wpływa to więc także i na charakter kontaktów ze środowiskiem zewnętrznym, stopień zależności od niego, procesy podejmowania decyzji i strukturę komunikacji między pracownikami. Stinchcombe stwierdził, że w organizacji, gdzie zasady pracy wywodzą się z handlowej lub profesjonalnej kultury, zachowanie członków nie musi być regulowane przez wyraźne i szczegółowe zasady ustalone na wyższych szczeblach organizacji. Zresztą podstawowe strukturalne różnice, np. organizacji uniwersyteckiej i przemysłowej, są intuicyjnie dostrzegalne.
Odmienność struktury organizacyjnej w zależności od rodzaju realizowanego celu jest tak zasadnicza, iż niektórzy autorzy oparli swą typologię organizacji formalnych na typologii celów. Wymieniano tu np. produkcję dóbr, kształcenie i leczenie dzieci itp. Parsons wyróżnił cele ekonomiczne, polityczne, integracyjne i podtrzymujące wzory (np. kształcenie, wychowywanie). Etzioni podzielił cele na ekonomiczne, porządkowe i kulturowe. Innej klasyfikacji dokonał Perrow wymieniając następujące cele:
Cele społeczne, wyróżnione ze względu na pełnione funkcje w społeczeństwie. Do kategorii tej można zaliczyć cele wymienione we wspomnianej wyżej typologii Parsonsa i Etzioniego,
Cele jako wytwory wyróżnione ze względu na rodzaj produktu organizacji.
Cele inwestorów. Różnicują one organizacje, rodzaj poparcia dostarczanego jej przez inwestorów - czy będzie ono w formie kapitału, siły roboczej czy uprawomocnienia działalności organizacyjnej. Ważny jest również fakt, kto inwestuje, jakie wymagania stawia przed organizacją i jak one mogą osłabić realizacje innych celów organizacji.
Cele systemowe, to cele ustalone przez wykonawców i czasami przez inwestorów odnośnie do stopnia wzrostu organizacji, jej stabilności, trwania, domeny i akcji rynkowej. Zdaniem Perrowa, analizując organizację w tych kategoriach badacz może stwierdzić, ile organizacja chce zapłacić za pewność swego istnienia i wzrost oraz jakie dziedziny rzeczywistości traktują jako swą domenę, która nie może zostać naruszona, Na przykład zachowanie dobrowolnych zrzeszeń może być często tłumaczone jako skierowane na ce
(…)
… swoje obowiązki wynikające z zasad organizacji. Organizacja musi prowadzić do wytworzenia się hierarchii kierownictwa, sformalizowanych form stosunków regulujących podział pracy i ustalających zasady kierownictwa. Nie wyklucza to, że w grupie mogą także powstawać stosunki osobiste, tworzyć się nieformalne grupy pierwotne, stosunki przyjaźni i powiązania emocjonalne. Zrzeszenie wymaga zawsze od członków pewnego…
… przede wszystkim badacze stosunków międzyludzkich ze szkoły human relations. Zwrócili oni uwagę na to, że jednostka wychodząc do organizacji i przystosowując się do jej wymogów, pozostaje mimo to jednostką autonomiczną, wnosi do organizacji własne cele i szuka zaspokojenia potrzeb indywidualnych. Pogląd ten w formie krańcowej reprezentuje Argyris, dla którego organizacja jest niejako terenem starć między celami-zadaniami…
…, ma wyznaczony kierunek, lecz nie cel. Jego dążenie skończyłoby się zapewne dopiero wtedy, gdyby zgromadził wszystkie pieniądze świata.
Brak rozsądnie przemyślanych celów widzimy w wielu ludzkich przedsięwzięciach. Niestety, człowiek nie musi mieć jakichś wartościowych celów, żeby działać. Potrzeba mu jedynie kierunku, nawet jeśli ma uprawiać wspinaczkę dla samej wspinaczki albo wspinaczkę samobójczą…
… są po to, by realizowali postawione przed organizacją zadania, jednocześnie jednak uzyskują zakres kompetencji i środków, który daje im szczególne możliwości forsowania własnych celów i punktów widzenia. Jeżeli nawet cele tych organizacji są utrwalone w formie dokumentów pisanych i statutów, zawsze zachodzi możliwość, iż aktualni kierownicy organizacji wykorzystują swą pozycję dla modyfikowania celów organizacji zgodnie…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)