Budowa niwelatora - ćwiczenie 3

Nasza ocena:

5
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Budowa niwelatora - ćwiczenie 3 - strona 1 Budowa niwelatora - ćwiczenie 3 - strona 2 Budowa niwelatora - ćwiczenie 3 - strona 3

Fragment notatki:

Budownictwo
Wydział Inżynierii Kształtowania Środowiska i Geodezji
Sprawozdanie Nr 3
Budowa niwelatora.
Grupa 6
Niwelator:
Jest to instrument geodezyjny, mocowany na trójnożnym statywie, umożliwiający
przeprowadzanie pomiarów różnicy wysokości (niwelacji) pomiędzy punktami terenowymi. Po
zgrubnym spoziomowaniu niwelatora (czyli doprowadzeniu jego osi głównej do położenia pionowego
przy pomocy libelli okrągłej) w niwelatorach libellowych trzeba ręcznie spoziomować rurkową libellę
niwelacyjną. W niwelatorach automatycznych końcowe poziomowanie osi celowej lunety odbywa się
przy pomocy kompensatora. Przy wykorzystaniu łat geodezyjnych, ustawionych pionowo na
punktach terenowych - pikietach, wykonywane są odczyty. Różnica odczytów z łat geodezyjnych
określa różnicę wysokości między punktami terenowymi.
W pomiarach geodezyjnych możemy wyróżnić kilka typów niwelatorów:




Libelowe – oś celową ustawiamy w poziomie za pomocą libeli niwelacyjnej, w której to
pęcherzyk doprowadzamy do położenia środkowego za pomocą śruby elewacyjnej,
Samopoziomujące - oś celowa ustawia się w poziomie automatycznie. Jest to realizowane za
pomocą urządzenia zwanego kompensatorem.
Laserowe – realizujące oś poziomą poprzez wysyłanie widzialnej wiązki laserowej, w wersji
rotacyjnej – wirujący promień lasera realizuje w przestrzeni powierzchnię poziomą;
Kodowe (cyfrowe) – umożliwiające automatyczne wykonanie odczytu ze specjalnych łat z
kodem kreskowym.
Niwelator libellowy składa się z :

z lunetą stałą:
o spodarka (1), trójkątny lub okrągły element, zawierający gniazda śrub ustawczych
(lub pierścienie klinowe) i tuleję, w której obraca się oś alidady; w dolnej części
spodarki znajduje się podstawka i jej płytka, z którą łączy się statyw geodezyjny;
o alidada (2), obracająca się względem spodarki i limbusa, posiada urządzenia
odczytowe pozwalające wykonać odczyt podziałki kątowej limbusa;
o luneta (3), składająca się z obiektywu, wewnętrznej soczewki ogniskującej, płytki
ogniskowej, na której znajduje się celowniczy krzyż kresek oraz z okularu;
o libella niwelacyjna (rurkowa)(4) o przewadze 25 do 30;
o libella okrągła (5) zwykle o przewadze 10', mocowana na alidadzie lub w korpusie
zespołu lunety i libelli niwelacyjnej.

ze śrubą elewacyjną:
o spodarka(1);
o alidada(2);
o luneta (3);
o libella niwelacyjna(4);
o libella okrągła (5);
o dodatkowy mechanizm elewacyjny, pozwalający nadawać zespołowi lunety i libelli
niewielkie kąty pochylenia w płaszczyźnie pionowej, a tym samym za pomocą śruby
elewacyjnej ustawiać pęcherzyk libelli niwelacyjnej w górowaniu;
o opcjonalnie koło poziome, umożliwiające wykorzystywać instrument w niwelacji
metodą punktów rozproszonych.
6 – pozioma oś obrotu zespołu luneta-libella niwelacyjna
7 – śruba elewacyjna
cc – oś celowa lunety
vv – pionowa oś główna instrumentu (oś obrotu alidady)
ll – oś libelli niwelacyjnej
pg – płaszczyzna główna libelli okrągłej
Główne części niwelatora:
Spodarka – postawa instrumentu, który poziomujemy

(…)

… (pierwsza cyfra), czy milimetrów (ostatnia cyfra) wynoszą
zero, zawsze odczyt powinien składać się z 4 cyfr. Odczyt taki pozwala nam na określenie wysokości
osi celowej względem punktu, na którym znajduje się łata niwelacyjna.
Łaty niwelacyjna są zazwyczaj 4 metrowe. Są na nich obok uchwytów zamocowane libele
okrągłe, za pomocą których ustawiamy łaty w pionie. System odczytowy na łatach jest wyróżniony…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz