Błonnik pokarmowy - omówienie

Błonnik
Błonnik pokarmowy - zespół substancji ścian komórkowych roślin nietrawionych w przewodzie pokarmowym człowieka (opornych na działanie enzymów trawiennych). Jest to mieszanina substancji o charakterze polisacharydowym (celuloza, hemicelulozy, pektyny, gumy, śluzy) i niepolisacharydownym (ligniny)
Błonnik surowy (włókno surowe) - ta część błonnika która się nie rozpuszcza w gotowaniu z kwasem i ługiem w określonych warunkach.
Metody oznaczania błonnika w produktach spożywczych wiążą się z koniecznością wyizolowania go z produktów poprzez usunięcie pozostałych składników (białek, tłuszczy, węglowodanów przyswajalnych). Metody oznaczania zawartości błonnika:
a) Henneberga - Stohmanna
b) Scharerra - Kurschnera
c) Hellendoora
d) ICC standard
Gotowanie próbki w 1,25% H2So4 i 1,25% KOH  przemywanie osadu  suszenie osadu  ważenie osadu
Gotowanie próbki w CH3COOH (kwas octowy), HNO3 i CCl3COOH (kwas 3chlorooctowy)  przemywanie osadu  suszenie osadu  ważenie osadu  spopielenie osadu (550st)  ważenie pozostałości  błonnik bezpopiołowy
Trawienie próbki pepsyną i pankreatyną w obecności detergentu  przemywanie pozostałości rozpuszczalnika  ważenie pozostałości  błonnik pokarmowy
Odtłuszczenie próbki  trawienie alfa-amylazą, proteazą, amyloglukozydazą  wytącanie rozpuszczalnej frakcji błonnika etanolem  ważenie osadu  spopielenie osadu  prażenie w 550st  ważenie pozostałości  błonnik pokarmowy
... zobacz całą notatkę