Blokada dwustawna
Za pomocą semafora odstępowego mogą być przekazywane maszyniście dwie informacje dotyczące stanu jednego odstępu za semaforem:
światłem czerwonym sygnał „stój", odstęp zajęty;
światłem zielonym — sygnał zezwalający na jazdę, odstęp wolny.
Droga widoczności sygnału lw powinna być tak długa, aby umożliwiać maszyniście zatrzymanie pociągu przed semaforem, jeżeli zaistnieje taka potrzeba.
Ponieważ widoczność w naszych warunkach klimatycznych jest ograniczona na ogół do kilkuset metrów, blokada tego typu może być stosowana wyłącznie przy niezbyt dużej prędkości jazdy, rzędu np. 50 km/h i przy dobrej widoczności.
W celu poprawy warunków odbioru sygnału przez maszynistę, w miejscu, w którym należy rozpocząć hamowanie dla zatrzymania pociągu przed semaforem, ustawia się dodatkowe sygnalizatory — tarcze ostrzegawcze .
Dwustawna blokada samoczynna z tarczami ostrzegawczymi znajduje na ogół zastosowanie na liniach, na których prędkość jest większa, ale nie jest wymagana duża przepustowość. W związku z tym odległość między semaforami może być dużo dłuższa od drogi hamowania.
Odległość między dwoma jadącymi pociągami, tzn. droga następstwa pociągów Ln2 przy blokadzie dwustawnej z tarczami ostrzegawczymi pokazana jest na rys.
Rys. Wskazania sygnałowe i droga następstwa L2n przy blokadzie dwustawnej: lr - droga przejeżdżana w czasie reakcji maszynisty na zauważony sygnał, lh - droga hamowania, lb - długość odstępu blokowego, lo - droga ochronna, lt - droga przejeżdżana w czasie zmiany świateł na semaforze, lp - długość pociągu, Ln - droga następstwa przy blokadzie dwustawnej
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)