Błąd miejsca zero

Błąd miejsca zero (błąd indeksu)
Definicja:
Przy poziomym położeniu osi celowej, odczyt z kręgu pionowego powinien wynosić 900lub 2700.
Wykrywanie:
W pewnej odległości od stanowiska, na wysokości osi celowej zaznaczamy punkt (np. krzyżyk na ścianie budynku). Celujemy do tego punktu w dwóch położeniach lunety dokonując za każdym razem odczytu z kręgu pionowego. Suma odczytów z I i II położenia lunety powinna wynosić 3600. Nadmiar lub niedobór od tej sumy jest podwójnym błędem indeksu.
Pomiar:
O1 = 900 03' 20'' - odczyt z kręgu pionowego w I położeniu lunety
O2 = 2690 57' 40'' - odczyt z kręgu pionowego w II położeniu lunety
'' - błąd indeksu (miejsca zero)
Rektyfikacja:
Obliczamy teraz odczyty poprawione:
O1 - Z = 900 02' 50''
O2 - Z = 2690 57' 10''
a następnie za pomocą leniwki lunety nastawiamy w lunetce systemu odczytowego właściwy, poprawiony odczyt (O2-Z). Ponieważ poruszaliśmy przy tym leniwką lunety, siatka celownicza zostanie przesunięta i nie będzie znajdowała się teraz na naszym punkcie (krzyżyku). Dlatego też zdejmujemy osłonę okularu lunety i tak jak przy rektyfikacji siatki kresek przesuwamy za pomocą śrubek rektyfikacyjnych krzyż nitek na nasz punkt (krzyżyk).
... zobacz całą notatkę