Bilans termiczny pokrywy śnieżnej - omówienie zagadnienia

Nasza ocena:

3
Pobrań: 35
Wyświetleń: 749
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Bilans termiczny pokrywy śnieżnej - omówienie zagadnienia - strona 1 Bilans termiczny pokrywy śnieżnej - omówienie zagadnienia - strona 2

Fragment notatki:

Bilans termiczny pokrywy śnieżnej    :    Q1+Q2+Q3(TS)+Q4(TS)+Q5(TS)+Q6+Q7(TS)+Q8=0;  Ts −temp. powierzchni śniegu,  Q 1−↓ciepło  doprowadzane drogą promieniowania krótkofalowego (promieniowanie słoneczne),  Q 2 −↓ciepło  wynikające z promieniowania długofalowego atmosfery i chmur,  Q 3 −↑c. emitowane przez pokrywę  śnieżną wskutek promieniowania długofalowego, Q 4 −↕c. przewodzone z/do atmosfery,  Q 5−↕c.  zużyte w procesie sublimacji lub uwolnione w procesie kondensacji,  Q 6 −↓c. dostarczane przez  opady atmosferyczne,  Q 7 −↕c. przewodzone do pokrywy z jej powierzchni, Q 8−↓c. zużyte na  topnienie powierzchni śniegu;  Q 1 = (1 –  ∝) ⋅  Rk  ; Rk –padające promieniowanie krótkofalowe, ∝– albedo śniegu;  ciepło wynikające z promieniowania długofalowego atmosfery i powierzchni  śniegu   Q 2+ Q 3 =  σ Ta 4(0,61+0,39  kN 2+0,5( ea )1/2) (1− kN 2)−σ Ts 4 ; Ta –temperatura atmosfery [K],  k – współczynnik zależny od rodzaju chmur,  N –zachmurzenie [części dziesiąte zakrytego nieba],  ea – ciśnienie pary wodnej w atmosferze [mb],  Ts –temperatura powierzchni śniegu [K],  σ–stała Stefana- Boltzmana;  ciepło dostarczane przez opady   Q 6 =  ρ w  ⋅  cw  ⋅  P  ⋅  Ta  ;ρ w –gęstość wody,  cw –ciepło  właściwe wody,  P –wysokość opadu,  Ta –temperatura atmosfery;  ciepło zużyte na parowanie lub  uwolnione w wyniku kondensacji  Q 5 =  Lp   ⋅  ρ w  ⋅  f ( U ) ⋅ ( es  –  ea )  c. przewodzone do/z atmosfery  Q 4 = β ⋅  Q 5 = β ⋅  Lp  ⋅ ρ w  ⋅  f ( U ) ⋅ ( es  –  ea ); β–moduł Bowena,   ρ w –gęstość wody,  Lp –ciepło  parowania/kondensacji,  es –ciśnienie pary nasyconej w temperaturze pow. śniegu  Ts ,  ea –ciśnienie  pary w atmosferze;  ciepło przewodzone do płaszcza śniegowego w celu podniesienia jego  temperatury do poziomu 0 ° C (273 K)  ;  Q 7 =  ρ s  ⋅  cs  ⋅  Tp  ⋅  Hp  ; ρ s −gęstość śniegu,  cs −ciepło  właściwe śniegu,  Tp −temperatura płaszcza śnieżnego [°C],  Hp −grubość płaszcza śnieżnego;  ciepło  zużyte w procesie topnienia:  QB=∆H*Lt, ∆H= QB/ Lt;  ∆H= (Q1+Q2+Q3+Q4+Q5)/Lt ;  ∆ H –grubość  stopionej warstwy wody,  Lt –ciepło utajone topnienia.  powierzchnia śniegu pokrywa powierzchnia gruntu Q3 Q 4 Q5 Q 6 Q 2 Q 1 Q8 H= L t Q 7 ∆

(…)

… w wyniku kondensacji Q5 = Lp ⋅ ρw ⋅ f(U) ⋅ (es – ea) c. przewodzone do/z atmosfery
Q4 =β ⋅ Q5 = β ⋅ Lp ⋅ ρw ⋅ f(U) ⋅ (es – ea); β–moduł Bowena, ρw–gęstość wody, Lp–ciepło
parowania/kondensacji, es–ciśnienie pary nasyconej w temperaturze pow. śniegu Ts, ea–ciśnienie
pary w atmosferze; ciepło przewodzone do płaszcza śniegowego w celu podniesienia jego
temperatury do poziomu 0°C (273 K) ; Q7 = ρs ⋅ cs ⋅ Tp…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz