Bezpieczeństwo państw zrzeszonych w NATO i Unii Europejskiej - omówienie

Nasza ocena:

3
Pobrań: 343
Wyświetleń: 2114
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Bezpieczeństwo państw zrzeszonych w NATO i Unii Europejskiej - omówienie - strona 1 Bezpieczeństwo państw zrzeszonych w NATO i Unii Europejskiej - omówienie - strona 2

Fragment notatki:

Bezpieczeństwo państw zrzeszonych w NATO i Unii Europejskiej
Główne zagrożenia i wyzwania:
- podczas zimnej wojny: USA i Europa Zach. - zapobieganie atakowi zbrojnemu ze strony ZSRR przy wykorzystaniu własnej dyplomacji i potencjału wojskowego; siły zbrojne i potencjał nuklearny - rola odstraszająca; po rozpadzie bloku - zagrożenie przestało istnieć, ale -pozostały inne: duży i niezupełnie kontrolowany potencjał zbrojny, niebezpieczeństwo proliferacji broni jądrowej, przemyt broni małych i lekkich, nasilenie nacjonalizmu i konfliktów na tle etnicznym (Irlandia Północna, Kraj Basków), zamachy terrorystyczne, zaburzenia i protesty społeczne, destabilizacja polityczna i ekonomiczna zw. z procesami transformacji na Wschodzie
= spowodowało to konieczność ustanowienia wspólnej polityki bezpieczeństwa UE
2. Adaptacja wielostronnych instytucji bezpieczeństwa do nowych uwarunkowań:
- państwa zach. musiały dokonać redefinicji swoich koncepcji bezpieczeństwa, -adaptacja struktur europejskich i euroatlantyckich na trzech płaszczyznach: poszerzanie kompetencji, reformy wew., partnerstwo i rozszerzenie o nowych członków
NATO
-powst. 1949r., -szczyt rzymski 1991r. - NATO jako system zbiorowej obrony 16 państw czł., prowadzenie dialogu i współpraca z p. nieczłonkowskimi
-poszerzenie kompetencji NATO: początkowe: udzielenie pomocy w razie agresji na któregoś członków wzmocnione (modyfikacja doktryny strategicznej) o wspomaganie ONZ w prowadzeniu operacji pokojowych poza granicami sojuszu; Bruksela 1992r.: prowadzenie wspólnych akcji ratowniczych i misji pokojowych (wsparcie sojuszu dla misji zapowiedzianych przez KBWE);
-problem z legitymizacją operacji, bo USA wywierały presję na sojuszników (np. 1999r. operacja w Kosowie)
-reforma wew. NATO: 1990r. ograniczenie rozmiarów i roli broni jądrowej w strategii sojuszu, tzw. koncepcja zredukowana (czyli koncepcja wysuniętej obecności wojskowej); 1991r. włączenie Europejskiej Tożsamości Bezpieczeństwa i Obrony (ESDI) do sojuszu, w związku z tym pojawiły się obawy USA, że UZE zbuduje własne nowoczesne siły zbrojne, więc w 1996r. utw. wielonarodowe siły szybkiego reagowania-CJTF (do zadań petersberskich); w praktyce nieskuteczne, ESDI nierealizowana
-reforma struktury wojskowej do operacji out of area, od 1999r. program dozbrojenia (niezrealizowany, zastąpiony słabszym z mniejszą liczbą przedsięwzięć i równomierniejszym rozłożeniem kosztów pomiędzy członków sojuszu); zmiany w formule dowodzenia - redukcja struktur dowódczych
-1998r. Euroatlantyckie Centrum Koordynacji Reagowania w Sytuacjach Katastrof - EADRCC
-współpraca partnerska i rozszerzenie: 1994r. Partnerstwo dla Pokoju, 1997r. Stała Wspólna Rada NATO-Rosja; 1997r. Śródziemnomorska Grupa Współpracy; 1999r. przyjęte: Polska, Rep. Czeska, Węgry; 2004r.- Bułgaria, Słowacja, Słowenia, Rumunia, Estonia, Litwa, Łotwa
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz