Bezpieczeństwo europejskie obszaru WNP

BEZPIECZEŃSTWO EUROPEJSKIE
07.05.2013
BEZPIECZEŃSTWO OBSZARU WNP
WYZWANIA I ZAGROŻENIA DLA BEZPIECZEŃSTWA W REGIONIE
GŁÓWNE OBSZARY NIESTABILNOŚCI I KONFLIKTY W REGIONIE
DZIAŁANIA NA RZECZ UMACNIANIA BEZPIECZEŃSTWA NA OBSZARZE WNP
NOWE TENDENCJE EWOLUCJI ŁADU BEZPIECZEŃSTWA W REGIONIE
Wspólnota Niepodległych Państw (ros. Содружество Независимых Государств, СНГ - Sodrużestwo Nezawisimych Gosudarstw, SNG; ang. Commonwealth of Independent States, CIS) - regionalne ugrupowanie integracyjne utworzone na mocy układu białowieskiego z 8 grudnia 1991 roku. Zrzesza większość byłych republik Związku Radzieckiego. Zajmuje się m.in. współpracą polityczną, gospodarczą i problemami bezpieczeństwa międzynarodowego.
Historia
WNP powstała na mocy tzw. układu białowieskiego z 8 grudnia 1991 r. podpisanego przez prezydentów Rosji Borysa Jelcyna i Ukrainy Leonida Krawczuka, i Przewodniczącego Rady Najwyższej Białorusi Stanisława Szuszkiewicza, jako alternatywa ustrojowa dla byłych republik ZSRR, pragnących zrzucić radzieckie zwierzchnictwo Kremla (jako ośrodka władzy nadrzędnej) bez narażenia się na zarzut separatyzmu i idących za tym potencjalnych konsekwencji. WNP obejmowała wówczas jedynie trzy kraje słowiańskie: Rosję, Ukrainę i Białoruś. Na mocy protokołu z Ałma Aty z 21 grudnia 1991 do organizacji przystąpiło kolejnych osiem republik rozwiązanego ZSRR: Kazachstan, Kirgistan, Mołdawia, Turkmenistan, Uzbekistan, Tadżykistan, Armenia i Azerbejdżan. W organizacji nie znalazły się państwa bałtyckie, Gruzja przystąpiła w roku 1993 po obaleniu rządu Zwiada Gamsachurdii.
Podczas konferencji białowieskiej delegacja rosyjska zaproponowała nazwę Wspólnota Demokratycznych Państw, uzasadniając to tym, że proponowana przez ukraińską delegację nazwa Wspólnota Niepodległych Państw, zawierała dwa synonimy, gdyż państwo z samej natury jest niepodległe. Jednak ze względu na istniejącą w czasach ZSRR niepełną niepodległość państw satelickich, delegacje wszystkich trzech państw zdecydowały się na ukraińską propozycję[1]. Statut WNP podpisany został 22 stycznia 1993 r., wszedł w życie dwa lata później, do tej pory nie ratyfikowała go Ukraina, co powoduje, że formalnie Ukraina posiada status członka stowarzyszonego.
22 października 1993 akces do WNP zgłosiła Gruzja, po tym jak obalony został rząd Zwiada Gamsachurdii, a prezydentem Gruzji został Edward Szewardnadze. Od tego czasu wspólnota liczyła 12 członków. W lutym 2006 Gruzja wystąpiła z Rady Ministrów Obrony WNP ze stwierdzeniem "Gruzja obrała kurs na członkostwo w NATO i nie może być członkiem dwóch struktur militarnych jednocześnie"[2].
12 sierpnia 2008 prezydent Gruzji

(…)

…, Turkmenistanu i Ukrainy;
Rada Ministrów Spraw Wewnętrznych - organ powołany w 1996 roku w celu koordynacji zwalczania terroryzmu i zorganizowanej przestępczości;
Rada Dowódców Wojsk Ochrony Pogranicza - organ odpowiedzialny za ochronę granic i stref ekonomicznych - w jego pracach nie uczestniczy Azerbejdżan, Mołdawia i Ukraina.
Siedziba Sekretariatu Wykonawczego WNP, który wykształcił się z Komitetu…
… powołało Organizację Układu o Bezpieczeństwie Zbiorowym.
Cele polityczne
Układ ten nosi znamiona organizacji hegemonicznej, gdzie naczelna rola przypada Federacji Rosyjskiej. Wyraźna jest asymetria potencjału militarnego Rosji i pozostałych sygnatariuszy, zmuszonych kierować się rosyjską racją stanu. W rzeczywistości układ ten jest próbą zachowania hegemonii przez Rosję na obszarze postradzieckim…
... zobacz całą notatkę