Baza erozyjna, Charakterystyka rzek w stadiach, akumulacja rzeczna

Baza erozyjna Njaniższym poziomem do którego rzeka może się wcisnąć jest poziom bazy (podstawy) erozyjnej. Jest to poziom zbiornika wodnego do którego rzeka uchodzi. Rzeka erodując stopniowo wyrównuje swój profil podłużny. Dąży do utworzenia krzywej (profilu) równowagi to jest takiej krzywej po której osiągnięciu zanika erozja i akumulacja. Charakterystyka rzek w stadiach W młodocianym - przeważa erozja wgłębna i boczna. Doliny są wąskie o nierównomiernym przekroju podłużnym. Występują liczne wodospady. Osadów rzecznych brak lub występują w niewielkich ilościach. Stadium dojrzałe następuje wtedy kiedy miejsce E. wgłębnej zajmuje E. boczna Charakteryzuje się występowaniem dobrze rozwiniętych dolin wypełnionych aluwiami. Profil podłużny zbliża się do profilu równowagi. Stadium starcze następuje wtedy gdy rzeka osiągnie profil równowagi. Doliny tych rzek są szerokie, płaskie wypełnione grubą warstwą aluwiów. Zanika erozja i akumulacja. Akumulacja rzeczna w miarę zmniejszania się prędkości rzeka pozostawia część transp. osadów - są to tzw. aluwia Są one na ogół dobrze selekcjonowane i warstwowane. W górnym odc. rz. odkładane są najgrubsze fr. (kamienna, żwirowa) w dół rz. fr. drobniejsze Miąższość tych osadów jest najmniejsza w górnym odc. i wzrasta w dół rz. osiągając nawet kilkadziesiąt a nawet kilkaset m. Podobne zmienności obserwuje się w profilu pionowym zdeponowanych przez rz. aluwiów. O ile rz. nie podlega odmłodnieniu, w spągu odłożonych osadów występują fr. najgrubsze (żwiry pospółki) wyżej drobniejsze aż do fr. pyłowej i iłowej, które wchodzą w skład gliny aluwialnej.
... zobacz całą notatkę