To tylko jedna z 6 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Ćwiczenie 12 Badanie wyznaczenia położenia wysokościowego punktów niwelatorem optycznym sprzęgniętym z laserowym wskaźnikiem kierunku 12.1. Sprzęt: niwelator optyczny, laserowy wskaźnik kierunku, łata niwelacyjna, liniał z podziałem milimetrowym, statyw, podpórka. 12.2. Cel ćwiczeń: - badanie dokładności odczytu pozycji wiązki laserowej - określenie możliwości zastosowania instrumentów laserowych w geodezyjnych pomiarach niwelacyjnych, - zapoznanie się z techniką laserową stosowaną w geodezji. 12.3. Wprowadzenie Pomiary, w których wiązka promieni laserowych jest stosowana jako linia odniesienia do określania położenia punktów pomiarowych, wymagają przyrządów lub aparatury pozwalających na jednoznaczne wyznaczenie osi wiązki laserowej. Dla przyjętego standardu rodzaju promieniowania laserowego w geodezji, tzn.: propagacja promieniowania o gaussowskim rozkładzie natężenia fali w modzie TEM00, monochromatyczność (barwa czerwona λ = 632,8 nm) oraz spójność czasowa i przestrzenna, za oś przyjmuje się linię łączącą punkty wiązki o maksimum natężenia promieniowania. Dla potrzeb pomiarów geodezyjnych wypracowano następujące sposoby wyznaczania środka wiązki laserowej: 1. wizualnie - na podstawie odczytów przez obserwatora, 2. fotodetekcyjne - za pomocą wyszukiwania centrum energii wiązki metodą zerowania prądów różnicowych płynących z fotoczułych elementów rozmieszczonych symetryczne do przekroju wspomnianej wiązki. W metodzie wizualnego wyznaczania środka wiązki laserowej, tarcza, na której obserwuje się plamkę wiązki laserowej może mieć następujące rodzaje znaku: - układ koncentycznych okręgów o różnych promieniach, wykonanych na kontrastowym tle: białe (rysunek 1.a), czerwone (rysunek 1.b), - siatkę kwadratów z dwoma centralnymi osiami, poziomą i pionową (rysunek 1.c). Układ koncentrycznych okręgów na tarczach najczęściej stosuje się do wtyczania wiązki laserowej na punkt lub po zaopatrzeniu tarczy w system przesuwnych liniałów noniuszowych lub elektronicznych do odczytu położenia wiązki względem punktu. Tarcza z siatką kwadratów pozwala na bardziej uniwersalne zastosowanie, a więc centrowanie wiązki lub określanie jej położenia względem przyjętego układu współrzędnych ZX. 1 Rys. 1. Widok tarcz z typami znaków oraz liniałów wizualnego podziałem milimetrowym
(…)
…. Polepszenie dokładności odczytu położenia wiązki można
uzyskać stosując wspomniane fotodetekcyjne systemy pomiarowe uzyskując przy tym
niepewności pomiarowe na poziomie poniżej dziesiątych części milimetra.
12.4. Prace pomiarowe
Pomiary doświadczalne polegają na ustaleniu położenia wysokościowego punktów
pomiarowych zastabilizowanych na bazie długościowej (rysunek 2). Pomiary należy wykonać
przy pomocy…
…,
Di – odległość bieżąca.
Rys. 6. Schemat redukcji osi wiązki laserowej na poszczególnych punktach pomiarowych
12.5. Literatura
[1] Carl Zeiss Jena: Katalogi i prospekty firmowe.
[2] Pachuta St.: Instrumentoznawstwo geodezyjne – Zastosowanie techniki laserowej w
geodezji. Część I i II, Skrypt Wojskowej Akademii Technicznej, Warszawa 1980 r.
[3] Płatek A.: Elektroniczna technika pomiarowa w geodezji…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)