To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Badania radioizotopowe
Badania radioizotopowe polegają na wykorzystaniu zjawiska fizycznego rozpraszania | spowalniania neutronów w materiałach zawierających wodór (przy pomiarze wilgotności) oraz na zjawisku pochłaniania i rozpraszania promieniowania gamma (y) podczas Przechodzenia promieniowania przez materię (przy pomiarach gęstości gruntu) [4].
Najczęściej stosuje się dwa sposoby oznaczania wilgotności i gęstości objętościowej .gruntów:
pomiary powierzchniowe,
pomiary podziemne.
Pomiary powierzchniowe prowadzi się na powierzchni terenu lub na dnie dołów próbnych. Pomiary podziemne prowadzi się w otworach wiertniczych lub przy użyciu odpowiednio wbijanych rur osłonowych [4], [62].
Oznaczanie gęstości objętościowej. Emitowane przez źródło promieniowania, umieszczone w sondzie, kwanty gamma przenikające w grunt, ulegają rozproszeniu comp-tonowskiemu na elektronach orbitalnych atomów ośrodka gruntowego oraz częściowo absorpcji przez jądra wskutek efektu fotoelektrycznego.
Pewna część rozproszonego promieniowania dochodzi do licznika Geigera-Miilleta flj[GM) połączonego z układem liczącym, który je rejestruje. Im większa jest gęstość gruntu, ftym większe następuje rozproszenie i absorpcja kwantów gamma w ośrodku gruntowym, czyli tym mniej z nich dotrze do licznika.
W rezultacie natężenie promieniowania rejestrowane przez licznik jest funkcją gęstości fośrodka gruntowego. Funkcję tę wyznacza się doświadczalnie na podstawie pomiarów modelowych, prowadzonych w poszczególnych gruntach o znanych gęstościach objętościowych, otrzymując krzywą cechowania (rys. 15.26).
Badania gęstości objętościowej przeprowadza się w terenie na gruncie rodzimym bez potrzeby pobierania próbek gruntu do badań laboratoryjnych. Ponadto metody radiometryczne stosuje się do oznaczenia zagęszczenia nasypów ziemnych w czasie ich wykonywania.
Pomiary powierzchniowe gęstości gruntu wykonuje się za pomocą sondy powierzchniowej GP (rys. 15.27). W Polsce znany jest gęstościomierz GP-64 (rys. 15.28). Gęstościomierz ściomierz GP-64 ma zamontowane źródło promieniowania gamma (Cs137 o aktywności ok. 5 mC) oraz licznik GM oddzielony odpowiedniej grubości ekranem ołowianym uniemożliwiającym bezpośrednie przenikanie promieniowania do licznika. Badania prowadzi się na dokładnie wyrównanej powierzchni gruntu. W celu wyeliminowania ubocznych wpływów, np. zmian aktywności źródła, przed i po właściwym odczynie, przeprowadza się pomiar ilości zliczeń ls na standaryzatorze modelu o stałej gęstości. Czas pomiaru jest ściśle określony i jest taki sam dla Im. Na podstawie stosunku ljls odczytuje się z krzywych cechowania gęstości gruntu (rys. 15.26). Krzywe cechowania powinny być sporządzone do każdego rodzaju gruntu.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)