To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Miejsce nauki o administracji w systemie badań nad administracją publiczną
Na przełomie lat 50-60 koncepcja samoistnej nauki administracji jako dyscypliny kompleksowej, związane jest z charakterystycznymi cechami administracji publicznej tego okresu. W głównej mierze chodzi tu o narastające komplikowanie organizacji i funkcjonowania administracji, związane z rozwojem jej funkcji i zadań, zmianami metod i form ich realizacji. Koncepcja samoistnej nauki administracji jako działu kompleksowego zrodziła się we Francji. Jej założeniem jest badanie administracji publicznej z różnych punktów widzenia. Kompleksowość nauki administracji jako dyscypliny samoistnej oznacza więc, że łączy ona w sobie elementy różnych tradycji, działów naukowych. Jest więć nauką o charakterze interdyscyplinarnym. Za twórcę tej koncepcji uznawany jest G. Langrod, dający jej wyraz w artykule „Nauka administracji czy nauki administracyjne” (1957) oraz w rozdziale „Nauka administracji i jej miejsce wśród nauk sąsiednich” zamieszczone w pracy zbiorowej: „Traite de Science Administrative” (1966-1967). Według Langroda nauka administracji jest dyscyplina zajmującą się badaniem kompleksowych faktów administracyjnych z punkyu widzenia prawnego, politologicznego, socjologicznego itp. Nie określił on jednak bliżej granic przedmiotowych. Wyżej wymieniona praca stanowi jedno z najważniejszych wydarzeń we Francji z zakresu nauk administracyjnych. Przyjmuje ona koncepcję nauk administracji jako dziedziny samoistnej o nieprawniczym charakterze, opartej na interdyscyplinarnym wkładzie różnych gałęzi społecznych takich jak: prawo, socjologia, psychologia, politologia, historia myśli administracyjnej.
Na szczególną uwagę zasługuje 2 tomowe dzieło J. Chevaliera i D. Loschaka „Science Administrative” (1978). Autorzy przedstawili syntezę dorobku nauki administracji we Francji i innych krajach. Opowiadali się jednoznacznie za koncepcją nauki administracji jako autonomicznej dyscypliny nauk społecznych, nieregulując jednak możliwości uprawiania innych nauk administracyjnych. Na podstawie doktryny niemieckiej przyjmuje się koncepcję nauki administracji jako samodzielnej dyscypliny mającej łączyć dorobek różnych nauk administracyjnych dotyczących tego samego przedmiotu badań jakim jest administracja publiczna. Stanowisko takie reprezentuje między innymi W. Thieme, który opiera koncepcję administracji publicznej jako dyscypliny naukowej na cechach jej przedmiotu i metodach badawczych. Przedmiotem administracji jest administracja publiczna w ujęciu zarówno materialnym jak i funkcjonalnym. Thieme przez naukę administracji rozumie, wszystkie gałęzie nauk administracyjnych z wyjątkiem prawa administracyjnego. Jego zdaniem nauka administracji należy do nauk społecznych, jest przy tym empiryczną dyscypliną tych nauk. Natomiast z ujęcia funkcjonalnego wynika, że jest ona nauką o działaniach i podejmowaniu decyzji. Jako gałąź nauk społecznych posługuje się ich różnymi metodami badawczymi.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)