To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
„Audiometria, audiogram, próg słyszalności, próg bólu” Audiometria Jest to metoda badania sprawności czynnościowej narządu słuchu, oparta na pomiarach i rejestrowaniu progów słyszalności w postaci wykresów (audiogramów tj. krzywych przewodnictwa) oraz wnioskowaniu z ich przebiegu o uszkodzeniach lub chorobach narządu słuchu.
W zależności od zastosowanego sygnału audiometrię subiektywną można podzielić na audiometrię; tonową (tonalną) - gdzie dźwiękiem testowym jest ton o określonej częstotliwości i poziomie,
lub
słowną - gdy z płyty lub taśmy są odtwarzane, na określonym poziomie ciśnienia akustycznego, specjalne zestawy wyrazów lub logatomów a ubytek słuchu określa się oceniając ich zrozumiałość lub wyrazistość.
W zależności od sposobu pobudzenia narządu słuchu audiometrię subiektywną można podzielić na audiometrię; powietrzną (badanie przewodnictwa powietrznego, czyli transmisji dźwięku do ucha wewnętrznego przez ucho zewnętrzne i środkowe)
lub
kostną (badanie przewodnictwa kostnego, czyli transmisji dźwięku do ucha wewnętrznego za pośrednictwem drgań mechanicznych kości czaszki).
Audiogram to graficzna ilustracja wyników uzyskanych podczas badań słuchu lub audiometrii. Podczas badania słuchu dwa parametry - częstotliwość i natężenie - podaje się ze zmienną intensywnością, aby określić najcichsze dźwięki jakie dziecko może usłyszeć.
Audiogram to wykres z dwiema liniami:
Linia pozioma to „skala częstotliwości ”. Częstotliwość, którą odbieramy jako wysokość dźwięku, można porównać do poszczególnych nut w skali muzycznej. Częstotliwość mierzona jest w Hertzach (skrót Hz). Ludzie mają zdolność słyszenia szerokiego zakresu częstotliwości. Dzieci ze zdrowym słuchem słyszą zakres dźwięków od takich o bardzo niskich częstotliwościach, rzędu 20 Hz (np. sygnał mgłowy używany na statkach) po dźwięki o częstotliwościach bardzo wysokich, rzędu 20 000 Hz (np. wysoki gwizd).
Audiogram prezentuje wyniki badań dla 6 do 10 ważnych częstotliwości pomiędzy 250 a 8000 Hz, które muszą być słyszane, aby prawidłowo mogły rozwijać się mowa i język. Niskie częstotliwości są po lewej stronie wykresu, wysokie po prawej.
Linia pionowa to „skala natężenia ”. Natężenie, które odbieramy jako głośność, można opisać jako zakres dźwięków od cichych po głośne. Natężenie mierzone jest w decybelach (skrót dB lub dB HL). Skala ta pokazuje jak cicho każda częstotliwość na audiogramie jest słyszalna. Dziecko ze zdrowym słuchem powinno usłyszeć każdą częstotliwość na poziomie 20 dB lub nawet mniej.
(…)
… reagowania na siłę dźwięku, natężenie dźwięku podaje się w też często w skali logarytmicznej, jako poziom ciśnienia akustycznego określony w decybelach. Skala ta, pierwotnie oparta na najcichszym dźwięku jaki rejestruje ludzkie ucho przy częstotliwości 1 [kHz], obecnie definiowana jest przez ciśnienie akustyczne przyjmując jako ciśnienie odniesienia odpowiadające zeru skali p0= 20μPa (mikropaskali…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)