To tylko jedna z 6 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Ateny i kultura klasyczna
Potężne i bogate Ateny przyciągały wielkich artystów, którzy znajdowali tu zajęcie. Ateńczycy byli otwarci na świat i chcieli aby ich miasto odgrywało przodującą rolę w Grecji. Bez wątpienia ten zamiar osiągnęli. To właśnie związani z tym miastem artyści stworzyli w sztuce styl, który jest określany jako klasyczny. Ich osiągnięcia już w starożytności uznano za niedościgniony wzór.
Wraz ze wzrostem potęgi Aten zmieniał się wygląd samego miasta. Odbudowano je po zniszczeniach z czasów perskiego najazdu. Pireus stal się w V wieku pne najważniejszym portem Morza Egejskiego przyciągającego kupców i podróżników z różnych stron. Ateny widziały w morzu źródło swojej potęgi oraz dobrobytu. Kupcy mogli swobodnie przewozić towary od portu do portu starając się wykorzystać różnicę cen aby pomnożyć zyski. Szczególne znaczenie w handlu morskim miało zboże, którego w Atenach brakowało. W Attyce tylko jedna trzecia ziem nadawała się do uprawy zbóż. Wzrost ludności Aten zmuszał do sprowadzania zboża z różnych regionów.
Ożywienie handlu i rozwój portu zaowocowały w jeszcze jeden sposób. Ateńczycy zyskali szerszy dostęp do produktów żywnościowych i wyrobów artystycznych z niemal całego świata.
Wraz z kupcami i podróżnikami trafiały do Aten nowe idee i mody, w krótkim czasie zmieniły styl życia mieszkańców. Chociaż Ateny w czasach Peryklesa stały się miastem otwartym dla cudzoziemców pozostawiającym dużo swobody własnym mieszkańcom to nie można zapominać o istnieniu ciemniejszej strony ich obrazu..
Rozkwit Aten w V wieku pne prowadził do wzrostu liczby niewolników. Sprzyjał temu wzrost zamożności społeczeństwa ale też upowszechniający się model życia zgodnie z którym obywatel nie pracował tylko zajmował się sprawami publicznymi. Brakuje danych aby oszacować liczbę niewolników w Atenach ale przypuszcza się, że mogło ich być nawet ponad 100 tysięcy.
W demokratycznym społeczeństwie ateńskim doszło też do znacznego ograniczenia swobody kobiet. Ateńczycy starali się je izolować pragnąc by pozostały w domu z dala od wzroku obcych mężczyzn. Oczekiwali od kobiet skromności i małomówności.
Atenki były wydawane za mąż bardzo wcześnie już w wieku 14 lat i to za mężczyzn o kilkanaście lat od nich starszych. W takim związku małżonek pełnił rolę wychowawcy i prawnego opiekuna. Z punktu widzenia prawa kobieta była traktowana jako osoba niesamodzielna, która w każdej sprawie potrzebowała opiekuna- ojca, brata, męża. Rozwody były możliwe ale małżeństwo zrywali mężczyźni np. gdy nie mogli doczekać się syna.
Po wojnie peloponeskiej kiedy pogorszyła się sytuacja ekonomiczna warunki zmuszały oboje małżonków do większej aktywności zarobkowej aby utrzymać rodzinę. Często miejsce zatrudnianych niewolników musieli zająć członkowie rodziny a zwłaszcza kobiety.
(…)
… jako część uroczystości religijnych.
Tragedia nie ukazywała realnego życia. Wszystkie postaci były grane przez mężczyzn w maskach. Nie wolno było ukazywać przemocy. Arystofanes był mistrzem Attyckiej komedii. W demokracji ateńskiej dużego znaczenia nabrało przygotowanie do życia obywatelskiego. Kto chciał w mieście odgrywać jakąś rolę musiał umieć przemawiać, odpowiednio posługiwać się argumentami i potrafić przekonać do swoich racji a to zrodziło zapotrzebowanie na wiedzę W drugiej połowie V wieku pne do Aten zaczęli przybywać głównie z Sycylii nauczyciele wymowy - sofiści Na intelektualny klimat Aten mieli wpływ również inni filozofowie. Już w połowie V wieku pne zjawił się w Atenach Protagoras z Abdery, który odrzucał zajmowanie się kosmogonią i w centrum zainteresowania postawił człowieka co wyraził w powiedzeniu „ człowiek jest miarą wszechrzeczy”
Herodot z Halikarnasu- ojciec historii napisał „ dzieje”
Tukidydes napisał „ Wojnę peloponeską”
Nauczanie Sokratesa znamy dzięki jego uczniom - Platonowi i Ksenofontowi. Sokrates szukał wiedzy w dyskusjach z innymi ludźmi. Punktem wyjścia było stwierdzenie „ wiem, że nic nie wiem” Krytycznie odnosił się do sofistów, którzy nauczali za pieniądze…
… analizy 150 ustrojów państw. Był wychowawcą Aleksandra Wielkiego. Założył własną szkołę - Likejon. Ateny były miastem rodzinnym wielu utalentowanych rzeźbiarzy. Tu ściągali mistrzowie z całej Grecji, tu znajdowało się zapotrzebowanie na ich talent. Spośród wszystkich rzeźbiarzy V wieku pne najmocniejszą pozycję zapewnił sobie Fidiasz. Obok niego działał w Atenach Myron, który zasłynął „Dyskobolem” Rzeźby…
… się na udzielenie pomocy Dorydzie w jej konflikcie z Fokidą i najechali ten ostatni kraj. Ateńczycy przeciwstawili się temu wkraczając do Beocji ale zostali pokonani przez Spartan pod TANAGRĄ.
Spodziewając się ciężkich walk z Persami Ateńczycy wezwali do powrotu z wygnania swego najlepszego wodza- Kimona, który poprowadził zwycięską kampanię na Cypr około 450 roku pne. Dopiero po uzyskaniu tego zwycięstwa udało…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)