ASA- atomowa spektroskopia absorbcyjna

Nasza ocena:

5
Pobrań: 238
Wyświetleń: 1134
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
ASA-   atomowa spektroskopia absorbcyjna - strona 1 ASA-   atomowa spektroskopia absorbcyjna - strona 2 ASA-   atomowa spektroskopia absorbcyjna - strona 3

Fragment notatki:


ASA- atomowa spektroskopia absorbcyjna    (190 – 700 nm) (190 – 700 nm metoda analityczna oparta na zjawisku absorpcji promieniowania elektromagnetycznego przez  swobodne atomy. Podstawę metody AAS stanowią ustalenia Kirchhoffa i Bunsena, które sprowadzają  się do stwierdzeń:  - źródłem linii absorpcyjnych w widmie są swobodne atomy, a nie ich związki. - swobodne atomy mogą absorbować promieniowanie o długościach fali, które mogą emitować.  - otrzymane widmo absorpcyjne jest charakterystyczne dla danego rodzaju atomów.  1. atomy w stanie gazowym są nie tylko źródłem promieniowania wzbudzonego, ale również absorbują  promieniowanie wysyłane przez atomy tego samego pierwiastka.  2.   Istotą   metody   jest   pomiar   widma   absorpcyjnego   wolnych   atomów.   Jest   to   możliwe   tylko   po  przeprowadzeniu   ich   w   formę   gazową   (rozpylając   roztwór   w   płomieniu   lub   dokonując   rozkładu  substancji w wysokiej temperaturze, np. w specjalnej kuwecie grafitowej (jest to tzw. bezpłomieniowa  metoda).  Natężenia   promieniowania   rejestrowanego   przez   detektor   maleje   wraz   ze   wzrostem   ilości   atomów  oznaczanego   pierwiastka   w   płomieniu   w   sposób   opisany   przez   prawo   Lamberta-Beera.  Absorpcja  promieniowania jest proporcjonalna do stężenia metalu.  W metodzie ASA badamy absorpcje promieniowania przez swobodne atomy. Stosuje się tzw. plazme  niskotemperaturową (1000-4000 K), w której większość substancji ulega dysocjacji i w wyniku  powstają swobodne atomy.  W technice Atomowej Spektroskopii Absorpcyjnej – ASA  Metoda    wykorzystująca    zjawisko    absorpcji    charakterystycznego    promieniowania  elektromagnetycznego przez wolne atomy znajdujące się w stanie podstawowym.  Układ pomiarowy  składa sie ze źródła promieniowania (lampa z katoda wnekowa lub lampa z wyładowaniem bez elektrodowym), która emituje promieniowanie o charakterystycznej długości fali –  odpowiedniej dla analizy konkretnego pierwiastka. Emitowane swiatło trafia do komory wytwarzania  atomów w stanie podstawowym (atomizera). Atomizacja jest osiągana metoda płomieniowa lub  elektrotermiczna. Swiatło podczas przejscia przez atomizer jest częściowo absorbowane przez atomy  oznaczanego pierwiastka. Za komora atomizacji światło przechodzi przez układ optyczny składajacy sie  z monochromatora, które zadaniem jest wyselekcjonowanie charakterystycznej długosci fali swiatła,  które nastepnie trafia do detektora, którego role najczesciej pełni fotopowielacz. 

(…)

… energia atomu wzrośnie i wyniesie E p+hV (h - stała Plancka, v - częstość
fotonu). Nowy stan odpowiada teraz wzbudzonemu stanowi atomu o energii E k, co można wyrazić jako:
Ep+hV=Ek .
Każdy jednak układ ma tendencje do przyjmowania takiego stanu, w którym jego energia jest
najmniejsza. Wskutek tego wzbudzony atom powraca po pewnym, zresztą bardzo krótkim czasie (np.
10-8s) do stanu podstawowego…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz