To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Arystoteles (384 - 322 p.n.e.) jako pierwszy filozof wyszedł najpierw od teorii poznania, a dopiero potem przeszedł do teorii bytu
-udzie ne posiadają wspomnienia świata idei - cała ich wiedza pochodzi z doczesnego doświadczenia
-dzie rodzą się z niezapisanym umysłem, który zapełnia się myślami na skutek codziennych doświadczeń życiowych
-myśli żyją własnym życiem, dlatego niekiedy ulegają deprawacji i wypaczeniom
logika - nauka o myśleniu jako takim
metodologia
-podział sposobów myślenia na indukcyjny i dedukcyjny
-podział zdań i ich relacji
-sylogizm wraz z kompletną teorią
-4 podstawowe zasady poprawnego formułowania twierdzeń
zasady naukowego myślenia
-wychodzenie z jak najmniejszej ilości założeń pierwotnych, które znajduje się poprzez myślenie indukcyjne
-tworzenie w oparciu o te założenia ścisłej teorii posługując się myśleniem dedukcyjnym
-ostateczne weryfikacja teorii poprzez konfrontację wniosków z niej wynikających z faktami
teoria bytu
-odrzucenie dualizmu materii i idei
-forma - nadaje kształt i postać materii - forma nie może istnieć bez materii, materia bez formy byłaby chaosem
-materia nie jest zdolna do ruchu i przemian, jest tylko potencją, możliwością zaistnienia pewnego bytu - to, co zmienia się naprawdę, to forma
-nie można poznać czystej materii, tylko jej formy, gdyż mają one charakter idealny i podlegają regułom logiki i racjonalności
hierarchia bytów
-uszeregowanie stworzeń i elementów świata ożywionego od najbardziej, do najmniej skomplikowanego
-im więcej w danym bycie formy, tym wyższe miejsce w hierarchii
celowość świata i istnienie Boga
-wiat ma charakter celowy, a cel tłumaczy mechanikę przemian i ruchów natury
-celem jest całkowite uwolnienie się od materii, stanie się czystą formą
-czysta forma istniała już przedtem - był to Bóg, z którym połączyć się mogą tylko inne czyste formy
-ruch i przemiany tłumaczy dążenie wszystkich bytów do większej złożoności
-z jednej strony Bóg jest stwórcą świata, z drugiej jego celem
dusza i ciało
-dusza jest jedną z form materii i również dąży do doskonałości, jest jednak formą najdoskonalszą, potrafiącą zrozumieć świat zewnętrzny i samą siebie - jest najbliższa połączenia się z Bogiem
-dsz i ciało człowieka tworzą jedność
-dusza ma swoją część irracjonalną (popędy) i racjonalną (sterowanie popędami, myślenie)
między tymi dwoma częściami duszy istnieje nieuniknione napięcie
etyka - dobro jako wartość indywidualna, a nie absolutna
-dobro i cnota to dążenie do doskonalenia swojej formy, czyli duszy
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)