Arystoteles - omówienie zagadnienia 2

Nasza ocena:

5
Pobrań: 63
Wyświetleń: 539
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Arystoteles - omówienie zagadnienia 2 - strona 1 Arystoteles - omówienie zagadnienia 2 - strona 2

Fragment notatki:

Arystoteles ( 384 - 3 22 p.n.e. ) jako pierwszy filozof wyszedł najpierw od teorii poznania, a dopiero potem przeszedł do teorii bytu
ludzie nie posiadają wspomnienia świata idei - cała ich wiedza pochodzi z doczesnego doświadczenia
ludzie rodzą się z niezapisanym umysłem, który zapełnia się myślami na skutek codziennych doświadczeń życiowych
myśli żyją własnym życiem, dlatego niekiedy ulegają deprawacji i wypaczeniom
logika - nauka o myśleniu jako takim
metodologia
podział sposobów myślenia na indukcyjny i dedukcyjny
podział zdań i ich relacji
sylogizm wraz z kompletną teorią
4 podstawowe zasady poprawnego formułowania twierdzeń
zasady naukowego myślenia
wychodzenie z jak najmniejszej ilości założeń pierwotnych, które znajduje się poprzez myślenie indukcyjne
tworzenie w oparciu o te założenia ścisłej teorii posługując się myśleniem dedukcyjnym
ostateczne weryfikacja teorii poprzez konfrontację wniosków z niej wynikających z faktami
teoria bytu
odrzucenie dualizmu materii i idei
forma - nadaje kształt i postać materii - forma nie może istnieć bez materii, materia bez formy byłaby chaosem
materia nie jest zdolna do ruchu i przemian, jest tylko potencją, możliwością zaistnienia pewnego bytu - to, co zmienia się naprawdę, to forma
nie można poznać czystej materii, tylko jej formy, gdyż mają one charakter idealny i podlegają regułom logiki i racjonalności
hierarchia bytów
uszeregowanie stworzeń i elementów świata ożywionego od najbardziej, do najmniej skomplikowanego
im więcej w danym bycie formy, tym wyższe miejsce w hierarchii
celowość świata i istnienie Boga
świat ma charakter celowy, a cel tłumaczy mechanikę przemian i ruchów natury
celem jest całkowite uwolnienie się od materii, stanie się czystą formą
czysta forma istniała już przedtem - był to Bóg, z którym połączyć się mogą tylko inne czyste formy
ruch i przemiany tłumaczy dążenie wszystkich bytów do większej złożoności
z jednej strony Bóg jest stwórcą świata, z drugiej jego celem
dusza i ciało
dusza jest jedną z form materii i również dąży do doskonałości, jest jednak formą najdoskonalszą, potrafiącą zrozumieć świat zewnętrzny i samą siebie - jest najbliższa połączenia się z Bogiem
dusz i ciało człowieka tworzą jedność
dusza ma swoją część irracjonalną (popędy) i racjonalną (sterowanie popędami, myślenie)
między tymi dwoma częściami duszy istnieje nieuniknione napięcie
etyka - dobro jako wartość indywidualna, a nie absolutna
dobro i cnota to dążenie do doskonalenia swojej formy, czyli duszy
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz