ANTONI MALCZEWSKI MARIA ŻYCIE POETY
Dzieciństwo i młodość - 1779: Jan Malczewski kupuje szefostwo regimentu wojsk koronnych
- 1790: do jego regimentu przenosi się płk Filip Hauman, towarzyszy mu żona, Konstancja
- Konstancja i Filip rozwodzą się
- Malczewski wstępuje do Targowicy
- 1792: ślub Jana i Konstancji
- 3 VI 1793: urodziny Antoniego w Warszawie
- 4 lata mieszkają w Kniahiniu, koło Dubna (na Wołyniu)
- 1800: Konstancja umiera, Antonim zajmuje się Julianna z Błędowskich Skibicka, a jej syn, Franciszek, jest jego najlepszym przyjacielem
- 1805: Gimnazjum Wołyńskie w Krzemieńcu
* wyrwanie młodzieży z kręgu sarmackiej ciemnoty
* obrona humanistycznych i patriotycznych tradycji Oświecenia
- 1809: ucieczki uczniów gimn. przez granicę
* dyr. gimn. (Czacki) był temu przeciwny, wiązał nadzieje na przyszłość z osobą cara
- 1 IX 1811: Malczewski w Korpusie Inżynierów w Księstwie Warszawskim
(Ks. przygotowywało się do wojny z Rosją)
* Antoni skierowany do Modlina
* wieczory w salonach warszawskich
* mieszka z Aleksander Błędowskim
* konflikt z Błędowskim: pokłócili się o Karolinę z Walewskich Chodkiewiczowi (żonę Aleksandra), Antoni jej bronił, Chodkiewicz był sekundantem, Malczewski chybił, pozwolono mu znowu strzelić, aż w końcu Błędowski postrzelił go w stopę, pogodzili się
* w pałacu Paca: Antoni dosiadł konia, który był nie do okiełznania, otarł chorą stopę, nie mógł wziąć udziału w wojnie
* w Modlinie podczas oblężenia, aż do kapitulacji 25 XII 1813
- wraca na Wołyń i pisze list poetycki do Chodkiewicza (1814)
* czasy Napoleona = lata walki o wielkość ideału życiowego
* fatalistyczne przekleństwo, jakie ciąży na Polsce, zostało udowodnione klęską Napoleona
* krytycyzm w stosunku do porządku po 1815 r.
* rozmyślania nad smutkiem bytowania ludzkiego w społ.
- 1815: powrót do Warszawy
- 1816: zwolnienie z wojska i podróż z Franciszką Fryderykową Lubomirską
Podróże - Szwajcaria, (1817) Włochy: zerwanie z księżną, Paryż: chemia i mesmeryzm, (1818) Jezioro Genewskie, Mont Blanc ( Podróż na Górę Białą opisana w liście do prof. Picteta ), Włochy: z ks. Czetwertyńskim, pdp poznaje Byrona, wozi jego podobiznę i dzieła
- Byron to dla Antoniego lekcja rozczarowania człowieka do swoich czasów
- 1821: powrót do kraju, na Wołyń (wioska Łaski): wiersz O, jak przykro do swoich wracać bez nadziei Wiek klęski - odwiedza sąsiadów, podsędków Rucińskich
(…)
… jest karygodnym zwyrodnieniem
* wołanie o prawo do buntu wobec świata
* konieczność tworzenia nowego systemu pojęć o moralności i pięknie
- Byron = „apostoł sceptycyzmu”
- wg Malczewskiego Byron wyraził ostateczną prawdę o człowieku, sam Antoni był więc „tylko” wnikliwym i nowatorskim kontynuatorem jego epiki poetyckiej, nie buntował się wobec niej
Powstanie polskiej romantycznej powieści poetyckiej
- Malczewski przeniósł do literatury polskiej bajroniczną formę epiki poetyckiej, tzw. powieść poetycką - romantyczny poemat filozoficzno-moralny
- Mickiewicz już zaczął szukać najbardziej właściwej formy dla epickiego obrazu historii
* Grażyna (w rzeczywistości była tylko modyfikacją epopei)
* najcenniejszy spadek po dziejach to hasło: żadnej ugody z najeźdźcą
* historia to nauczycielka ludzi, którzy aprobatę „4…
…, jej... niestety! / ona matką moją.
* pauza nie zawsze w średniówce - rytm. urozmaicenie: Widzę cię - i już wszystkie / znikły moje trwogi
* dwie albo trzy pauzy w pierwszej części szeregu: Płynęły - często - gorszko - / ale bez podziału.
* pauzy w całych szeregach: Jak Rozpacz - bez przytułku - / bez celu - bez granic.
* przerzutnie narzucone przez mówiony tok języka
- użycie języka mówionego jest źródłem…
… prawdę z życiem, z prawdą innych postaci, z prawami świata, z historią, z Bogiem
Kompozycja powieści poetyckiej
- zaciemnianie akcji, tzw. tajemniczość fabuły
- historia idei, której bohater jest wyrazicielem, determinuje wszystkie cechy kompozycji
- maksymalna obiektywizacja wypowiedzi narratora
- brak chęci uzewnętrzniania, że obok bohatera istnieje i autor
- zmiana u Malczewskiego:
* narracja…
… to dyskusja między bohaterami poematu a światem, z której wnioski ostatecznie wyprowadza autor
* fragmenty, które mogą być równie dobrze wypowiedzią autora, jak i narratora
* narrator nie tylko relacjonuje, ale i roztrząsa, osądza, prowadzi samodzielną refleksję, choć zawsze uzupełniającą bohatera
- cechy artystyczne Marii:
* opis o narzuconej strukturze opowiadania
* czas teraźniejszy
* dialog zamiast…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)