To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Wcięcia płatowe- incisurae interlobares- dzielą każde płuco na płaty- lobi . W lewym dwa płaty; w prawym trzy. Naczynia krwionośne płuca można podzielić na: naczynia obsługujące wymianę gazową oraz naczynia odżywcze własne. Funkcje odżywcze wobec tkanki płucnej spełniają tzw. tętnice oskrzelowe odchodzące od części piersiowej aorty zstępującej. Żyły własne płuc , które zbierają krew z CO2 tylko nieznacznie doprowadzają ją do żył płucnych. Płuca są otoczone jamą opłucnej (parzystą) i rozstawione poprzez śródpiersie- mediastinum. Wilgotna błona surowicza „przykleja" płuca do ścian jamy piersiowej. Opłucna - pleura opina je zaś szczelnie i otacza śródpiersie , czyli położoną między płucami przestrzeń, w której znajduje się serce, grasica i część przełyku. Każda jama opłucnej stanowi dwuwarstwowy, zamknięty worek. Opłucna składa się z dwóch blaszek: opłucnej płucnej i opłucnej ściennej. W większości przypadków ludzie wdychają i wydychają ok. 500 ml przy każdym cyklu oddechowym, choć, rzecz jasna, można też oddychać głębiej. Maksymalna objętość powietrza, jaką można wciągnąć do płuc po spokojnym wydechu, to tzw. pojemność wdechowa (IC). Największa objętość gazu, jaka może przejść przez płuca w jednym cyklu, to natomiast tzw. pojemność życiowa (VC). Przy bardzo głębokim wdechu ludzie są w stanie wciągnąć do płuc ok. 3100 ml powietrza, co jest wartością o wiele większą niż typowe 500 ml. VC—IC to objętość zapasowa wdechowa (IRV), czyli wartość określająca to, jak wiele powietrza można wciągnąć d odatkowo przy maksymalnym wysiłku. Podobnych pomiarów można dokonać także w odniesieniu do wydechu. Objętość zapasowa wydechowa (ERV) to ilość powietrza, jaką dodatkowo możesz wydalić z płuc po zwykłym wydechu. Średnia ERV to ok. 1400 ml. Podsumowuąc, VC = IC + IRV+ERV. Poza tym, nawet kiedy z całych sił staramy się wycisnąć z płuc resztki powietrza, pozostaje w nich pewna jego ilość określana mianem objętości zalegającej, która na ogół równa się 1000 ml. Dodatkowo część pobieranego do układu oddechowego gazu nie dociera do płuc. Jest to tzw. martwa przestrzeń, czyli objętość powietrza pozostającego w tchawicy, gardle i jamie nosowej, gdzie nie zachodzi wymiana gazowa. Odma opłucnowa to zapadnięcie się płuca, zwykle w wyniku powstania małej dziurki na jego powierzchni. Przez otwór powietrze dostaje się do przestrzeni opłucnowej. Najczęściej odma rozwija się nagle, po wypadku (np. drogowym), ale może także być powikłaniem chorób płuc, takich jak gruźlica, różne rodzaje zapaleń płuc, a czasami ciężkiego ataku astmy. Odma objawia się zwykle dusznością wynikającą z zapadnięcia płuca, a często także bólem w klatce piersiowej.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)