To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
ANALIZA WIDMOWA-wstęp teoretyczny. Analizą widmowąnazywamy jedną z metod fizykochemicznych, polegającą na wyznaczaniu składu substancji drogą badania jej widma emisyjnego lub absorbcyjnego.
Widmem optycznym natomiast nazywamy obraz powstały wskutek rozszczepienia światła pochodzącego od źródła rzeczywistego ma składowe o różnych długościach fali.
Ze względu na pochodzenie widma dzielimy na:
-emisyjne,
-absorbcyjne,
-luminescencyjne.
Ze względu na powstały obraz widma dzielimy na:
-liniowe,
-pasmowe,
-ciągłe.
Emisyjne widmo liniowe dają pobudzone do świecenia gazy oraz pary metali. Powstanie
linii widmowych związane jest ze wzbudzaniem elektronów pojedynczych atomów. Jeśli atom zostanie wzbudzony (termicznie,elektrycznie), to elektron przechodzi ze stanu stacjonarnego do stanu wyższego i wracając wypromieniowuje energię w postaci kwantu (fotonu):
h =ΔW
Długością poszczególnych linii widmowych charakterystyczne są dla rodzaju substancji. Obecność określonej linii świadczy o obecności odpowiedniej substancji w źródle światła. Czułość takiej analizy jakościowej jest wysoka, bowiem śladowe domieszki mogą być już zauważone. Z natężenia linii można wnioskować o ilości danego pierwiastka np. w stopie lub związku chemicznym.
Do analizy widmowej stosuje się spektografy pryzmatyczne ,siatkowe i interferencyjne. Działanie spektrografu oparte jest na zjawisku dyspersji, polegającym na zależności prędkości od długości fali. Rozróżniamy dwa rodzaje dyspersji: kątową oraz liniową.Dyspersja kątowa określa rozbieżność dwóch wiązek różniących się długością fal Δλ o jednostkę ,np. 1 nm.Dyspersją liniową spektrografu jest natomiast przedział długości fal przypadający na jednostkę długości ekranu(klisza matówka), np.1 mm. W celu określenia długości fali nieznanego gaz za pomocą widma porównuje się je wzorcowymi długościami światła sporządzając tzw. krzywą dyspersji. Miara dyspersji danego ośrodka jest pochodna:
D = Przebieg ćwiczenia. Po włączeniu zasilacza spektrofometru oraz lampy rtęciowej regulujemy przyrząd (ostrość, intensywność, zbieżność wiązek) a następnie notujemy położenia linii widmowych.Linie ustawiamy na brzegu wyróżnionej ramki pola widzenia.Podobne pomiary wykonujemy dla rurki z helem oraz ze substancja, której długość linii widmowych mamy określić. Na podstawie sporządzonych pomiarów oraz odczytaniu
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)