To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Charakterystyczne parametry własności mechanicznych
Ściśliwość gruntu jest to zdolność gruntu do zmniejszania swej objętości pod wpływem obciążenia.
Miarą ściśliwości są moduły ściśliwości, choć zakładając przypadki wszechstronnego równomiernego
ściskania (tzw. ”czyste ścinanie”), można mówić również o odkształceniu objętościowym z mechaniki
klasycznej,
Budowle posadawiane na pyłach wykazują osiadania zwykle 30% mniejsze od obliczonych. Powodem
tego jest niewłaściwa ocena stanu gruntu (plastyczny lub miękkoplastyczny),
szczególnie poniżej zwierciadła wody gruntowej – zaniżenie modułów odkształceń.
Budowle posadawiane na iłach plioceńskich wykazują osiadania dochodzące do 8cm i są zwykle 30%
50% większe od obliczonych - zawyżenie modułów odkształceń. Powodem tego jest odprężanie się
iłów w strefach przypowierzchniowych, które mają wysokie granice płynności.
Moduły ściśliwości
Edometryczny moduł ściśliwości pierwotnej Mo – jest to stosunek przyrostu efektywnego
naprężenia normalnego
odkształcenia
do przyrostu całkowitego
względnego
mierzonego
w kierunku działania siły obciążającej w
jednoosiowym (edometrycznym) stanie odkształceń w
warunkach umownej konsolidacji gruntu
Edometryczny moduł ściśliwości wtórnej M – jest to stosunek przyrostu efektywnego
naprężenia normalnego
do przyrostu sprężystego (odwracalnego) odkształcenia względnego
mierzonego w kierunku działania siły obciążającej w jednoosiowym (edometrycznym) stanie
odkształceń. Moduł M oblicza się również ze wzoru powyżej z tą różnicą, że wartości hi-1 i hi
odczytuje się z tej części krzywej ściśliwości,
która odpowiada wtórnemu obciążeniu próbki.
Uwzględniając stałość szkieletu gruntowego, odkształcenie (skrócenie) próbki pod wpływem
obciążenia można określić poprzez zmianę jej wysokości h, względnie poprzez zmianę wskaźnika
porowatości e. Wzrost obciążenia próbki gruntu powoduje zmniejszenie jej wysokości. Zależność h = f(
) przebiega
zgodnie z linią „1, 4 ,7” na krzywej ściśliwości. Przy odciążaniu próbki następuje jej odprężenie według
linii „2, 5, 8, 10, 12”, przy znacznie mniejszej wartości odkształceń niż przy obciążaniu. W gruncie
powstały więc częściowo sprężyste, a częściowo trwałe odkształcenia. W ponownym obciążaniu
uzyskuje się krzywe „11, 12” wykazującą pewne opóźnienie (zjawisko histerezy).
_
Edometryczny moduł odprężenia M
jest to stosunek zmniejszenia efektywnego naprężenia normalnego D do jednostkowego przyrostu
wysokości próbki. Moduł ten oblicza się również ze wzoru powyżej z tym, że wartości hi-1 i hi
odczytuje się z tej części krzywej ściśliwości, która odpowiada odciążeniu próbki.
Istnieje ścisła zależność pomiędzy możliwym osiadaniem a wskaźnikiem porowatości. Aby
sporządzić wykres e = f( ) należy przeliczyć wysokość próbki hi na wskaźnik porowatości
Krzywą ściśliwości można przedstawiać w skali półlogarytmicznej, w szczególności dla gruntów
spoistych o konsystencji plastycznej (między granicą plastyczności a płynności).
W przypadku wtórnego obciążenia
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)