To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Analiza progu rentowności ( analiza punktu krytycznego ) Punkt krytyczny ( break even point ) - zwany progiem rentowności: Ilościowy ( próg rentowności to taka wielkość produkcji sprzedaży przy której całkowity przychód uzyskany z tej sprzedaży pokryje całkowity koszt ) (Q = Całkowite koszty stałe / cena - jednostkowe koszty zmienne ) Wartościowy ( punkt krytyczny to taka wartość sprzedaży, przy której całkowity przychód pokryje całkowity koszt ) Analiza progu rentowności pokazuje : Relacje między kosztami stałymi i zmiennymi Poziom kosztów przy różnych poziomach cen Zmiany w wielkości sprzedaży i przychodów przy różnych poziomach cen Możliwości w zakresie zmian cen sprzedaży Analiza ta ma tez wady : Łatwe do wyliczenia, gdy przedsiębiorstwo wytwarza i/lub sprzedaje tylko jeden wyrób Wszystkie koszty można jednocześnie podzielić na koszty stałe i zmienne Na sytuację firmy w zakresie kosztów i przychodów nie mają wpływu inne czynniki Koszty stałe poniesione w rozpatrywanym okresie musza być traktowane jako wydatek tego okresu Funkcje kosztów zmiennych i stałych oraz przychodów są funkcjami liniowymi Metody rozliczania kosztów pośrednich między różne typy produktów: Metoda całkowitej absorpcji ( full absorption costing ) - pozwala na wchłonięcie kosztów pośrednich proporcjonalnie do już przypisanych kosztów pośrednich Z metody tej wynika, iż w zależności od tego, jak rozliczymy koszty pośrednie ( czy rozliczymy je wg proporcji do materiałów bezpośrednich czy do bezpośrednich wynagrodzeń ) zupełnie różny może być poziom kosztów całkowitych, będący podstawą naliczenia ceny ostatecznej Koszty krańcowe Dla przedsiębiorstwa podstawowym problemem decyzyjnym jest ustalenie, przy jakiej wielkości sprzedaży różnica między przychodami a kosztami jest największa. Koszt krańcowy - jest to przyrost kosztu związanego z wytworzeniem kolejnej jednostki produktu Firma powinna dążyć do produkowania takiej ilości wyrobów, przy której koszt krańcowy jest równy krańcowemu przychodowi, przy czym cena w krótkim okresie musi być wyższa od jednostkowego kosztu zmiennego, a w długim od jednostkowych kosztów całkowitych. Koszty krańcowe - metody wyliczania: Metoda I - różnica między całkowitym wytworzeniem jednostki n i jednostki n-1 Metoda II - czyli połowa sumy różnic n-(n-1) i (n+1)-n Metoda III - czyli pochodna funkcji kosztów całkowitych
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)