Dokładna tematyka notatki jest następująca: List
gatunek literacki, epistografia, elementy listu poetyckiego, podmiot, malarskość opisu urody
część pierwsza fraszki, część druga fraszki, podsumowanie.
FRASZKI
„DO ANNY”
liryczne ja w sposób bezpośredni i za pomocą monologu wyznania opisuje sytuację liryczną
„Ojca prawdziwego córko nieprawie słowna” - podmiot cytuje siebie w liście, który napisał (cytuje fragmenty tego listu, którego adresatem jest Anna)
List - gatunek literacki - epistografia, Cyceron, autor teorii listu (oraz zasad mówienia (retoryki); pod względem kompozycyjnym wyróżniamy dwie kategorie listów: osobisty, który ma adresata, odbiorca jest dominantą (utwór nawiązuje do pisanych form bezpośredniego kontaktu międzyludzkiego i zastępuje rozmowę) oraz list poetycki, w którym adresat jest fikcyjny. Oba te listy różnią się stylem, doborem słownictwa, frazeologią i intencją pisania. List osobisty pisany jest stylem kolokwialnym, poetycki natomiast - stylem wysokim.
występują elementy listu poetyckiego, ale mającego adresata
list osobisty zastępuje rozmowę i obecność drugiej osoby. Poprzez list osobisty nadawca ma wrażenie bliskiego kontaktu z adresatem, którego traktuje jak rozmówcę.
fraszka pisana jest językiem kolokwialnym
sytuacja liryczna jest konkretna: występuje stan oczekiwania na „nią” przez „niego”. To oczekiwanie jest dynamiczne, podmiot opisuje etapy emocjonalne jakie towarzyszą oczekiwaniu.
podmiot jest zawiedziony, ma żal do Anny. Czekał na ukochaną i zastanawiał się czemu ona się spóźnia.
początkowo mamy tu do czynienia z postawą stoicką - podmiot próbuje się czymś zająć by nie dać się ponieść emocjom.
podmiot zaczyna pisać list pod koniec oczekiwania (stracił cierpliwość). Wywyższa się nad kobietą, gniewa się na nią, chcę jej dopiec, zranić ukochaną
kobieta uraziła dumę i ambicję mężczyzny
fraszka ukazuje postępowanie rozwoju emocjonalnego zawiedzionego mężczyzny względem postępowania sytuacji
„rym niegładki” - określenie opisujące cały utwór bądź cytat z listy (zgrzyty w kontakcie między dwojgiem bliskich ludzi)
fraszka jest wystylizowana na list - w swojej kompozycji zawiera fragment innego listu, fraszka pisana jest stylem kolokwialnym z wtrąceniem listu w tylu wysokim w tonacji ironicznej. Tym samym utwór nawiązuje do sztuki epistograficznej (jej twórcą jest Cycero). Tonacja całego utworu jest intymna, prywatna. styl tej fraszki jest określony jako cicho-bezpośredni.
w krótkim utworze występuje duża skala uczuć
sytuacją liryczną jest oczekiwanie ale myśl prowadzona jest w sposób dynamiczny, pobudzający wyobraźnię.
„DO MAGDALENY”
występują dwie osoby - on i ona
jest to fraszka miłosna
brak puenty
jest podzielona na zwrot do Magdaleny (opis jej urody) i na opis uczuć miłosnych. Człon pierwszy kończy się kropką:
I część: portret adresatki Magdaleny
(…)
…, który jest wpisany w opis urody
poprzez powtarzany czasownik „ukaż” poeta osiągnął dynamikę utworu
część druga fraszki:
przejścia do stanu emocjonalnego podmiotu
wykrzyknienia i pytajniki
stan emocjonalny podmiotu jest porównany do choroby, szaleństwa
maniera opisu pożądania mieści się w zasadzie przyjętej w renesansie (pożądanie porównane do choroby - władze rozumu przejęły namiętności)
poeta mnoży tryb rozkazujący czasownika „ukaż” i wykrzyknienia, powtórzenia i pytajniki w osobie III (układając zdanie w równoważnikach). W ten sposób poeta osiągnął warsztatowo stan pobudzenia.
pod względem znaków interpunkcyjnych bogatsza jest część II (większa dramaturgia) - typowe dla formy przekazu mówionego
II część utworu przypomina eksklamację (wykrzyknienie) powtórzenie czasownika w trybie rozkazującym „ukaż…
…”
fraszka ta poprzez tego typu stylistykę przypomina mowę, jest bardziej formą retoryczną niż pisaną
pokłon dla Cycera, ojca retoryki
nazywana fraszką głośno-retoryczną
podsumowanie
„Do Anny”
„Do Magdaleny”
miłość poważna, doniosła
miłość zmysłowa, erotyczna, powierzchowna, zauroczenie
nie wiadomo jak wyglądała, podmiot pisał do niej w formie rozmowy; znane walory wewnętrzne (aluzyjnie)
w domyśle…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)