Wykład 11
Największe problemy ekipy Nixon - Kissinger wiązały się z zachodnią półkulą. W 1970 roku Salvador Allende wygrał wybory prezydenckie w Chile. Allende był znany od dawna jako lewicowiec, zwolennik marksizmu. CIA robiła co było możliwe, żeby nie dopuścić go do fotela prezydenckiego. W 1964 roku CIA udzieliło bezpośredniego wsparcia jego przeciwnikowi (skutecznie). Natomiast w 1970 roku było to już niemożliwe. Skupili się natomiast na finansowaniu kampanii oczerniającej Salvadora Allende. Była to głównie taktyka przestraszenia, drukowano i rozdawano ulotki w których opowiadano, że jak wygra Allende to nastanie okres przemocy i represji. Była to kampania źle przeprowadzona, pieniądze zostały wydane bezskutecznie, natomiast KGB, które finansowało Allende robiło to znacznie lepiej. Zwycięstwo Allende było minimalne, ok. 1%. Po zwycięstwie KGB otrzymało zgodę centrali na wydawanie kolejnych pieniędzy na rzecz Allende. W tej sytuacji CIA zarządziło przewrót w wykonaniu wojskowych Chilijskich, Allende został zastrzelony, chociaż oficjalna wersja głosiła, że popełnił samobójstwo. Wówczas dyktatorem został Augusto Pinochet. Na wieść o wyborze Allende Kissinger skomentował tą sytuacje w dość otwarty sposób mówiąc, „nie widzę powodu dla którego mielibyśmy pozwolić żeby państwo stało się marksistowskie tylko dlatego, że jego obywatele są nieodpowiedzialni”, co stanowiło ewidentne stwierdzenie negujące demokrację. W wyniku działań w Wietnamie Nixon i Kissinger zrozumieli, że potęga Stanów Zjednoczonych nie jest nieograniczona i wprowadzono pewne zmiany w amerykańskiej strategii militarnej, np. zmieniono zasadę, zgodnie z którą Stany Zjednoczone powinny być gotowe do prowadzenia jednocześnie 2.5 wojen na zasadę, że Stany Zjednoczone powinny być w każdej chwili gotowe do toczenia 1.5 wojny. Była to najtrwalsza zmiana wynikająca z wojny w Wietnamie. Po wymuszonej rezygnacji Nixona z prezydentury, jego następcą został Gerard Ford, jego największym osiągnięciem było podpisanie ustaleń Helsińskich, które funkcjonowały w ramach konferencji KBWE, później przekształconej w OBWE. Porozumienia z Helsinek miały dwa główne postanowienia, jedno na którym Rosjanom szalenie zależało, było to potwierdzenie nienaruszalności istniejących granic, to w rzeczywistości stanowiło potwierdzenie hegemonii sowieckiej w Europie Wschodniej, zatwierdzenie statusu quo. W zamian za to zachód wymógł na sowietach podpisanie tzw. trzeciego koszyka, który stanowił, że państwa uczestniczące będą szanować prawa człowieka i podstawowe wolności każdego bez względu na rasę, pleć, język etc. Sowieci byli przekonani, że to pierwsze stwierdzenie jest wiążące, natomiast myśleli, że zobowiązanie do przestrzegania praw człowieka będzie zapomniane. Tak się nie stało, w wyniku podpisania trzeciego koszyka zaczęły powstawać rozmaite instytucje, które miały za zadanie śledzenie przestrzegania praw człowieka.
(…)
… przestał być prezydentem. Cartera zakończył proces uznawania suwerenności Panamy nad strefą kanału panamskiego, podpisał umowę z Panamą, która przewidywała zwrot całościowy tej strefy w roku 2000, Senat wyraził zgodę na ratyfikacje tej umowy, był to jeden z powodów, obok zakładników, który przyczynił się do porażki Cartera w wyborach prezydenckich. Następnym prezydentem był Ronald Reagan wybrany…
… muru berlińskiego, co było skądinąd wynikiem nieporozumienia i przypadku, I sekretarz komunistycznej partii Niemiec w wywiadzie powiedział mając na myśli przyszłość, że granica w Berlinie będzie otwarta, co zrozumiano, że granica jest otwarta, tłum pchając i naciskając otworzył granicę fizycznie, po czym zaczęto rozbierać mur. Zdecydowano się na bardzo ciekawą konferencję 2 + 4 (2 państwa niemieckie…
…. Reagan został nazwany teflonowym prezydentem, ponieważ żadna sprawa do niego nie przylegała. Kiedy Reagan został prezydentem, jego antykomunizm nie ulegał żadnym wątpliwościom, nie mniej zaczął od tego, że wykonał gest przyjazny w stosunku do ZSRR, Reagan zniósł embargo na eksport pszenicy do ZSRR. Kiedy jednak sowieci zmusili Jaruzelskiego do ogłoszenia stanu wojennego i zgniecenia Solidarności, Reagan…
… Zjednoczone robiły co mogły żeby nie dopuścić do rozszerzenia wpływów w Ameryce Łacińskiej, jednym z najbardziej wydajnych informatorów amerykańskich był wojskowy panamski Manuel Noriega, który już na początku lat 60 zaczął pracować dla CIA. Noriega w 1983 roku przeprowadził zamach stanu, został dyktatorem Panamy, chociaż początkowo zwalczał lewicowych sanginistow w Nikaragui po krótkim czasie, zorientował…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)