ADAPTACJA PRAWA UNII EUROPEJSKIEJ W POLSKIM SYSTEMIE PRAWNYM

Nasza ocena:

5
Pobrań: 245
Wyświetleń: 2009
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
ADAPTACJA PRAWA UNII EUROPEJSKIEJ W POLSKIM SYSTEMIE PRAWNYM - strona 1 ADAPTACJA PRAWA UNII EUROPEJSKIEJ W POLSKIM SYSTEMIE PRAWNYM - strona 2

Fragment notatki:

ADAPTACJA PRAWA UNII EUROPEJSKIEJ W POLSKIM SYSTEMIE PRAWNYM Metody adaptacji Należy wskazać dwie metody adaptacji prawa unijnego do polskiego systemu prawa powszechnie obowiązującego. Metoda legislacyjna - znajduje wyraz w:
Ustawie o współpracy Rady Ministrów z Sejmem i Senatem w sprawach związanych z członkowstwem RP w UE - na jej mocy rząd jest obowiązany przedkładać izbom projekty aktów prawa unijnego oraz projekty stanowisk rządu w odniesieniu do działań politycznych i prawodawczych Unii. Nadto rząd jest obowiązany uzyskać opinię odpowiedniej sejmowej komisji odnośnie kandydatur na najważniejsze stanowiska UE. Obowiązywaniu dwóch protokołów nr 1 i 2 do Traktatu Lizbońskiego - ich istotą jest zaangażowanie parlamentów krajowych w proces przygotowania i stanowienia prawa unijnego poprzez formułę konsultacji. Obowiązywaniu odrębnego rozdziału Regulaminu Sejmu dotyczącego specyfiki prac nad ustawami stanowiącymi wdrożenie prawa UE. Działalności Komitetu Integracji Europejskiej - centralnego organu administracji rządowej, który aktualnie został włączony w struktury MSZ. Był to organ o charakterze analityczno-legislacyjnym. Ma on prognozować i analizować to co się dzieje w Brukseli i przygotowywać opinie odnoście zgodność projektów krajowych aktów prawnych z prawem unijnym. Działalności komisji sejmowych i senackich. Metoda sądowa - wyznaczają ją zasady bezpośredniego obowiązywania, bezpośredniego stosowania, bezpośredniego skutku oraz pierwszeństwa nad podkonstytucyjnym prawem krajowym. Metoda ta opiera się o trzy rodzaje czynności sądu:
wskazywanie postanowień prawa unijnego jako podstaw oraz wskazywanie postanowień prawa unijnego jako podstaw oraz elementów uzasadnień orzeczeń sądowych;
obowiązek pro unijnego wykładni prawa krajowego co implikuje wykluczenie formuły clara non sund interpretanta oraz konieczność zaakcentowania doniosłości wykładni funkcjonalnej z uwagi na aprioryczne założenie wspólnoty wartości polskiego i unijnego systemu prawnego;
kompetencje do kierowania pytań prawnych przez sądy krajowe do TS w Luksemburgu, która to kompetencja jest obowiązkiem sądu krajowego od którego orzeczenia nie ma środka odwoławczego. Kompetencje sądów krajowych do zadawania pytań prawnych należy kwalifikować przy uwzględnieniu:
pozycji instancyjnej sądu
formuł acte claire i acte eclaire wypracowanych w praktyce instytucjonalnej TS;
w kontekście ryzyka odpowiedzialności odszkodowawczej państwa za niezastosowanie albo niewłaściwe zastosowanie prawa unijnego przez sąd krajowy art. 267, 280, 299 TfUE
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz